pengenalan
Ukraine bukan satu-satunya bahagian Eropah yang terdedah kepada serangan peluru berpandu dan udara. Walau bagaimanapun, keupayaan pertahanan semasa Eropah, khususnya sistem pertahanan udara dan peluru berpandu bersepadu NATO, tidak menyediakan liputan penuh infrastruktur kritikal Eropah, apatah lagi wilayah penuh.
Pengalaman di Ukraine dan Israel menunjukkan bahawa pertahanan peluru berpandu yang berkesan boleh dilaksanakan. Ia juga mahal. Kos tinggi sistem pertahanan udara seperti Patriot buatan AS atau IRIS-T Jerman adalah salah satu sebab mengapa kerajaan Eropah telah melabur tidak mencukupi. Bateri peluru berpandu Patriot tunggal berharga sekitar $1 bilion dan pembinaan perisai pertahanan udara Eropah dengan mudah boleh berjumlah pelaburan dalam ratusan bilion.
Presiden Suruhanjaya Eropah Ursula von der Leyen berkata beliau berhasrat untuk membina "dana pertahanan Eropah" dan mencadangkan "projek pertahanan kepentingan bersama Eropah bermula dengan perisai udara Eropah". Walau bagaimanapun, tidak jelas, bagaimana perisai udara sedemikian akan dibiayai. Pelaburan pendahuluan utama sukar dibiayai daripada belanjawan negara biasa. Selain itu, peraturan belanjawan negara dan Eropah, serta ruang fiskal yang terhad, menyukarkan sesetengah negara Eropah untuk meminjam bagi membiayai peralatan pertahanan udara yang mahal. Akhirnya, jika negara melakukannya sendiri, mereka mungkin melabur tidak mencukupi, mengabaikan kepentingan awam yang mereka sediakan.
Peraturan fiskal yang mengawal negara-negara Kesatuan Eropah boleh diketepikan dengan mengeluarkan hutang EU secara luar biasa yang akan menyediakan sumber untuk melancarkan pertahanan udara yang mahal ini. Tindakan bantuan bersama ini akan membebaskan sumber belanjawan negara dan menyediakan kestabilan pembiayaan jangka panjang, di samping meningkatkan industri pertahanan dalam negeri. Tetapi hutang EU sedemikian perlu dibenarkan dalam undang-undang EU dan dilaksanakan. Dalam Taklimat Dasar ini, kami mencadangkan penciptaan mekanisme pembiayaan EU untuk menginternalisasikan luaran positif yang disediakan oleh sistem pertahanan udara negara, sama ada dalam konteks "dinding drone , perlindungan terhadap serangan udara dan peluru berpandu jelajah atau ancaman daripada peluru berpandu balistik. Struktur perintah dan kawalan sementara itu akan kekal dalam rangka kerja NATO dan kedaulatan negara yang muktamad akan dipelihara.
Selepas perbincangan singkat tentang bagaimana kebimbangan kedaulatan setakat ini menghalang integrasi pertahanan EU, kami berpendapat bahawa pertahanan udara adalah kebaikan awam Eropah. Oleh kerana kos dan skala ekonomi yang besar, peruntukan oleh mana-mana negara tidak akan mencukupi - pertahanan udara akan mendapat manfaat daripada pembiayaan Eropah. Tadbir urus pembiayaan yang mencukupi untuk pertahanan udara boleh disediakan untuk mengambil kira perbezaan berterusan antara negara dalam keutamaan dan untuk kesan pengagihan. Lebih-lebih lagi, memandangkan pertahanan udara adalah pelaburan utama, terdapat kes untuk membiayainya melalui defisit. Kami menyediakan hujah terperinci untuk itu. Kami kemudian membincangkan asas undang-undang untuk instrumen hutang Eropah yang membenarkan pembiayaan hutang sambil menghormati batasan dalam skop, kuantiti dan masa.
Kebimbangan kedaulatan
Keupayaan pertahanan dan ketenteraan dianggap sebagai isu kedaulatan teras dan mencerminkan keupayaan negara untuk melaksanakan kuasa negara dengan berkesan (Dobbs, 2014). Beberapa mahkamah perlembagaan negara telah mengenal pasti pertahanan sebagai fungsi teras untuk kedaulatan negara bangsa, dan keupayaan teras pertahanan oleh itu perlu kekal di bawah kawalan negara, menjadikan sebarang pemindahan kecekapan yang ketara mungkin tidak mengikut perlembagaan (GFCC, 2009). Kepekaan pertahanan sebagai isu kebimbangan negara dicerminkan lagi dalam integrasi yang sangat terhad dalam bidang pertahanan sepanjang proses integrasi EU selepas penolakan Perancis pada tahun 1954 terhadap pembentukan Komuniti Pertahanan Eropah. Sehubungan itu, Perjanjian EU menandakan isu pertahanan dan ketenteraan sebagai bidang kecekapan negara, dengan aktiviti pertahanan berasaskan EU terhad dalam skop dan dikekang oleh undian sebulat suara.
Integrasi pertahanan Eropah bagaimanapun menikmati tahap sokongan awam yang tinggi secara konsisten (Mérand dan Angers, 2014). Genschel dan Jachtenfuchs (2015) mengenal pasti peningkatan integrasi - tanpa federalisasi - kuasa teras negara, termasuk pertahanan, di EU. Persepsi ancaman strategik boleh mempengaruhi pendapat umum tentang kerjasama dan integrasi pertahanan Eropah - khususnya persepsi bahawa aktiviti ketenteraan Rusia di Ukraine mengancam keselamatan - dan meningkatkan sokongan untuk penciptaan tentera Eropah yang sama (Graf, 2020).
Krisis boleh mengatasi "perselisihan yang mengekang" berhubung dengan integrasi pertahanan (Burgoon et al, 2023), dan terdapat kedua-dua sokongan rentas sempadan untuk pertahanan Eropah dan pilihan menumpu pada reka bentuk sebenar dasar sedemikian. Tidak mengejutkan mungkin, cadangan Jerman yang agak ad-hoc mengenai pertahanan udara, European Sky Shield Initiative (ESSI), yang dicadangkan pada Ogos 2022 oleh Canselor Scholz sebagai inisiatif untuk mengukuhkan tonggak Eropah NATO dan membina keupayaan dalam pertahanan udara, telah menarik perhatian. penyertaan dan minat lebih daripada 20 negeri. ESSI melibatkan perolehan, penyelenggaraan dan penggunaan di bawah arahan NATO keupayaan pertahanan udara.
Bagaimanapun, Perancis bukan sebahagian daripada ESSI dan telah mengkritik inisiatif itu, sebahagiannya kerana tumpuannya kepada syarikat pertahanan AS dan Israel. Kritikan Perancis juga berkaitan dengan perbezaan dalam doktrin pencegahan, dan persoalan dasar politik, ekonomi dan perindustrian (Arnold dan Arnold, 2023). Sejak penubuhan ESSI, beberapa penumpuan telah dicapai dalam isu-isu ini dan presiden Perancis Emmanuel Macron telah mengiktiraf secara jelas kepentingan ESSI untuk negara-negara tanpa pencegahan nuklear. Untuk menjadikan pembiayaan hutang peringkat EU untuk pertahanan udara boleh diterima, adalah penting untuk mengukuhkan kesalingoperasian sistem dan memasukkan sekurang-kurangnya pada tahap tertentu sistem SAMP-T Perancis-Itali bersama IRIS-T dan sistem Eropah yang lain.
Dalam konteks ini, pembiayaan EU untuk pertahanan udara pada mulanya boleh memberi tumpuan kepada RD untuk memajukan kesalingoperasian. Pembiayaan RD juga boleh memberi tumpuan kepada membangunkan sistem EU baharu yang dapat memintas peluru berpandu balistik. Dalam langkah kedua, pembiayaan EU akan digunakan untuk melancarkan sistem sedemikian. Walaupun pendekatan ini mungkin lebih boleh diterima dari segi politik, proses yang berperingkat-peringkat itu berisiko mengambil masa terlalu lama. Memandangkan Eropah kini terdedah kepada serangan udara, adalah penting untuk meningkatkan keupayaan pertahanan udara dengan cepat. Dalam praktiknya, mungkin perlu untuk maju di sepanjang RD selari dan landasan perolehan. Pembelian peralatan yang diperlukan untuk melindungi infrastruktur kritikal boleh dimulakan serta-merta, walaupun daripada pengeluar asing, manakala pembiayaan EU tambahan boleh digunakan untuk memajukan pembangunan sistem EU.
Jika hutang EU baharu diwujudkan untuk membayar pertahanan udara, pembelian daripada syarikat AS, seperti yang dilakukan di bawah ESSI, tidak akan menyesakkan pembangunan perindustrian Eropah. Selain itu, walaupun pembiayaan hutang EU akan dihadkan dengan ketat dari segi volum dan skop kepada pertahanan udara Eropah (terutamanya atas sebab undang-undang; lihat bahagian 4.2), pelaburan kewangan juga akan menyediakan pembiayaan jangka panjang yang akan memberikan kestabilan yang diperlukan kepada dasar perindustrian dan fiskal panduan ke hadapan untuk industri meningkatkan kapasiti pengeluaran. Membina kapasiti pertahanan udara syarikat pertahanan domestik akan menyediakan kepelbagaian sistem, menjadikan pertahanan udara Eropah lebih berdaya tahan terhadap kemungkinan gangguan yang berkaitan dengan pembekal asing. Ringkasnya, hutang EU akan membolehkan keperluan jangka pendek dipenuhi melalui perolehan dari luar negara sambil juga memupuk pembinaan industri pertahanan EU.
Memandangkan pertahanan udara merupakan isu bagi Eropah secara keseluruhan, sebarang inisiatif pembiayaan EU harus dibuka kepada sekutu Eropah, termasuk United Kingdom dan Norway, yang merupakan sebahagian daripada ruang udara yang sama yang perlu dipertahankan (dan yang sudah menjadi sebahagian daripada ESSI ). Walaupun cadangan mekanisme peminjaman EU kami akan memberi tumpuan kepada pemerolehan EU, sekutu bukan EU boleh mengambil bahagian dalam beberapa bentuk.
Pertahanan udara sebagai barang awam Eropah dan reka bentuk tadbir urusnya yang betul
Mengapa pertahanan udara adalah kebaikan awam Eropah
Barangan awam Eropah (EPG) boleh ditakrifkan sebagai barang yang tidak dibekalkan pada tahap yang mencukupi tanpa campur tangan awam (Fuest dan Pisani-Ferry, 2020), dan yang harus disediakan, sekurang-kurangnya sebahagiannya, di peringkat EU untuk menghayati luaran dan menuai faedah skala, walaupun terdapat perbezaan potensi dalam pilihan kebangsaan atau tempatan (Claeys dan Steinbach, 2024). Pertahanan peringkat negeri telah lama dianggap sebagai kebaikan awam tetapi sejauh manakah pertahanan adalah kebaikan awam Eropah? Takrifan EPG berasal daripada literatur federalisme fiskal (Tiebout, 1956; Oates, 1972; Alesina et al, 2005) dan tidak semestinya digunakan pada tahap yang sama untuk semua aspek pertahanan.
Di EU dan NATO, mana-mana tentera negara menyediakan sedikit sebanyak kebaikan awam di luar keselamatannya sendiri kerana ia boleh dipanggil dan menyumbang kepada pertahanan kolektif melalui Perkara 5 Perjanjian NATO dan Perkara 42(7) Perjanjian Berfungsi Kesatuan Eropah. Ini adalah cara langsung untuk menyumbang kepada pencegahan kolektif dan dengan itu menunjukkan bahawa kapasiti pertahanan negara, sekurang-kurangnya pada tahap tertentu, adalah kebaikan awam Eropah. Selain itu, sekiranya terdapat ancaman daripada pelakon negara dan bukan negara yang mungkin menggunakan dron dan peluru berpandu murah untuk menyerang wilayah EU, negara sempadan memainkan peranan penting dalam memintas ancaman yang masuk untuk manfaat EU secara keseluruhan. Memandangkan negara boleh, sekurang-kurangnya pada tahap tertentu, mengharapkan bantuan oleh orang lain, terdapat insentif untuk mendapatkan perkhidmatan ketenteraan secara percuma kepada orang lain.
Pertahanan udara terutamanya tertakluk kepada kesan skala yang kuat dan luaran (Beetsma et al, 2024): Apabila ia datang kepada pengesanan ancaman, lebih banyak radar dan sistem pengesanan lain saling berhubung dan lebih banyak data dikongsi, lebih mudah untuk mengesan ancaman. pada awalnya, mengurangkan keperluan pelaburan bagi setiap negara. Bagi pesawat, peluru berpandu jelajah dan dron yang terbang pada altitud rendah hingga sederhana, negara kemasukan pertama biasanya harus bertindak untuk meneutralkan ancaman, dengan itu menyediakan barang awam kepada negara yang lebih jauh yang mungkin menjadi sasaran. Malah untuk peluru berpandu balistik altitud tinggi, pengesanan dan peneutralan boleh dilakukan dari negara selain daripada yang disasarkan.
Sebagai contoh, peluru berpandu balistik yang ditembakkan ke Belanda tidak mungkin akan dipintas hanya di atas Belanda. Oleh itu pertahanan udara Eropah adalah barang awam yang sangat teguh yang hanya boleh disediakan oleh beberapa negara Eropah sahaja. Skala ekonomi dan faedah dikongsi dengan itu menawarkan rasional yang kukuh untuk menyediakan kebaikan awam di peringkat Eropah dan bukannya nasional. Dengan kos tetap yang besar untuk membina pertahanan udara, usaha menyatukan negara boleh memanfaatkan penjimatan yang besar.
Hujah balas terhadap pertahanan udara sebagai EPG ialah ancaman semasa adalah terutamanya Rusia dan oleh itu negara-negara di Selatan dan Barat Eropah mungkin kurang terjejas. Mungkin tidak mengejutkan bahawa Sepanyol dan Itali tidak mencapai 2 peratus daripada sasaran KDNK NATO untuk perbelanjaan pertahanan. Walau bagaimanapun, Eropah Barat tidak semestinya kebal daripada ancaman Rusia. Lebih-lebih lagi, ancaman sedang berkembang. Ancaman masa depan boleh datang dari jiran EU yang lain. Sebagai contoh, sekiranya Afrika Utara tunduk kepada Islamis ala Negara Islam, dron boleh menjadi ancaman langsung kepada negara Mediterranean.
Namun begitu, kebimbangan mengenai integrasi pertahanan Eropah masih berterusan. Di peringkat strategik, terdapat kebimbangan bahawa pembinaan pertahanan udara akan mengganggu keseimbangan kuasa dan pencegahan antara Rusia dan Eropah. Kebimbangan ini berkaitan khususnya dengan pencegahan altitud tinggi, seperti yang disediakan melalui sistem Israel/AS Arrow 3. Ia juga dikhuatiri pertahanan udara boleh menarik pelaburan dengan mengorbankan kapasiti serangan mendalam. Dari segi skala dan ketersediaan, ESSI telah dikritik kerana terlalu bergantung pada sistem berasaskan AS, khususnya sistem Patriot, mewujudkan pergantungan strategik pada AS dan mengehadkan ketersediaan kepada kapasiti pengeluaran syarikat AS Raytheon (yang menghasilkan Sistem Patriot). Akhir sekali, terdapat kebimbangan dasar perindustrian bahawa wang pembayar cukai Eropah akan meningkatkan syarikat pertahanan AS dan bukannya memajukan sistem Eropah dari Perancis dan Itali, khususnya SAMP-T.
Negara-negara EU secara beransur-ansur menumpu pada isu-isu ini. Presiden Perancis Emmanuel Macron secara jelas mengiktiraf kepentingan ESSI untuk negara tanpa pencegahan nuklear. Apabila menyentuh keseimbangan antara keupayaan pencegahan dan serangan, terdapat pengiktirafan yang semakin meningkat bahawa pertahanan udara tidak boleh datang dengan mengorbankan keupayaan mogok. Apabila bercakap mengenai pergantungan strategik, pengeluar peluru berpandu MDBA Jerman sedang membina kilang untuk menghasilkan peluru berpandu Patriot, walaupun kapasiti mungkin masih tidak mencukupi dan pergantungan boleh berterusan. Dan yang penting, ESSI termasuk sistem Jerman seperti IRIS-T.
Tambahan pula, kelemahan mesti seimbang dengan kelebihan ketersediaan sistem AS dan prestasi tingginya. Selain itu, peningkatan pelaburan dalam pengeluaran domestik digabungkan dengan pelaburan dalam kebolehoperasian seharusnya meningkatkan daya tahan pertahanan udara Eropah terhadap risiko geopolitik. Untuk menjadikan pembiayaan hutang boleh diterima dan memastikan industri pertahanan udara Eropah berkembang maju dan kepelbagaian sistem tersedia, mengurangkan pergantungan strategik pada mana-mana pembekal individu, adalah penting untuk mengukuhkan kesalingoperasian sistem dan memasukkan sistem SAMP-T, IRIS-T dan sistem Eropah lain dalam usaha pembiayaan Eropah. Ia juga berbaloi untuk memperuntukkan sebahagian daripada pembiayaan EU untuk membangunkan sistem Eropah yang boleh menyaingi sistem semasa dari luar negara.
Reka bentuk tadbir urus yang mencukupi untuk pertahanan udara Eropah
Mencirikan pertahanan udara sebagai EPG tidak semestinya membayangkan bahawa semua elemennya harus dipusatkan di peringkat EU (Claeys dan Steinbach, 2024). Sebaliknya, rangka kerja undang-undang dan institusi EU menawarkan menu pilihan reka bentuk yang membolehkan tadbir urus barang awam disesuaikan, dipandu oleh kecekapan dan pertukaran yang diterangkan di atas.
Satu pilihan reka bentuk yang akan mengambil kira pilihan dasar yang sangat pelbagai ialah 'peruntukan yang baik untuk kelab', yang melaluinya kerjasama pertahanan yang lebih mendalam akan diteruskan oleh sesetengah daripada semua ahli EU yang menyumbang kepada pertahanan sebagai EPG. Perjanjian EU biasanya membenarkan peruntukan yang baik untuk kelab melalui 'kerjasama yang dipertingkatkan' (Demertzis et al, 2018; Fuest dan Pisani-Ferry, 2019). Satu pilihan reka bentuk yang menawarkan fleksibiliti dalam tadbir urus ialah Kerjasama Berstruktur Tetap (PESCO) sedia ada dalam kerjasama pertahanan berhubung dengan kerjasama penyelidikan, perolehan dan persenjataan. Projek yang melibatkan negara bukan EU juga telah diusahakan di bawah payung PESCO. Oleh itu, PESCO boleh menjadi rangka kerja untuk beberapa pembelian peralatan pertahanan udara dan untuk meningkatkan RD dalam pertahanan udara dengan kerjasama, jika berkenaan, dengan Agensi Pertahanan Eropah dan Dana Pertahanan Eropah.
Rangka kerja semasa bertindih dan tidak bersilang dengan tepat. ESSI termasuk terutamanya ahli EU tetapi juga sekutu lain Norway, UK, Switzerland dan Turki. Rangka kerja kerjasama PESCO meliputi 26 negara EU (Malta adalah pengecualian). Rangka kerja PESCO menyediakan fleksibiliti yang mencukupi untuk sekurang-kurangnya ahli ESSI EU untuk bekerjasama dalam projek PESCO. ESSI boleh menjadi projek PESCO baharu, dan ahli negara EUnya (daripada 26 ahli PESCO) boleh bersetuju dengan inisiatif ESSI berasaskan 'kebaikan kelab'.
Negara anggota yang mengambil bahagian akan bersetuju di antara mereka sendiri mengenai pengaturan untuk, dan skop, kerjasama mereka, dan pengurusan projek itu. Mengintegrasikan negara bukan Eropah ke dalam ESSI adalah mungkin di bawah seni bina PESCO, yang telah dilakukan sebelum ini dengan penyepaduan AS dan Kanada ke dalam projek Mobiliti Tentera PESCO.
Kelebihan mengikuti ESSI dalam PESCO ialah wujudnya tadbir urus institusi yang sesuai yang boleh menyediakan asas untuk pembiayaan hutang bersama dan juga boleh digunakan untuk kerjasama yang lebih erat dalam perolehan dan RD. Khususnya, penyepaduan ESSI ke dalam PESCO akan membolehkan sumber daripada Agensi Pertahanan Eropah digunakan, contohnya untuk meningkatkan kebolehoperasian sistem yang berbeza dan untuk melabur dalam RD, termasuk untuk sistem pertahanan udara Perancis/Itali.
Menyediakan pertahanan udara sebagai barang awam boleh disesuaikan bergantung pada sama ada ia dibekalkan secara terpusat atau terpencar. Pemahaman kami ialah, dalam garis besar pelan yang dikemukakan oleh Presiden Suruhanjaya von der Leyen, EU tidak akan memainkan peranan operasi dalam pertahanan udara, yang akan kekal sebagai kecekapan negara anggota dalam rangka kerja NATO. Jelas sekali, dalam visi EU 'persekutuan' yang sebenar, pembuatan keputusan ketenteraan, antara lain, suatu hari nanti akan dipusatkan, tetapi visi itu bukanlah rangka kerja pemikiran dalam Taklimat Polisi ini, di mana kami mempertimbangkan pilihan konkrit untuk pembuat keputusan. Beberapa elemen pertahanan udara walau bagaimanapun boleh disampaikan di peringkat EU, termasuk perolehan sistem pertahanan udara (contohnya pembelian bersama peralatan ketenteraan berskala besar). Untuk pilihan itu untuk maju, negara anggota perlu bersetuju tentang sistem yang paling sesuai untuk pembelian bersama dan yang lebih baik diperoleh dengan pendekatan pemerolehan domestik sedia ada, walaupun selalunya perlahan. Dalam kes pendekatan yang kurang bercita-cita tinggi, perolehan boleh kekal nasional tetapi di bawah kontrak rangka kerja bersama. Pengeluaran hutang bersama tidak memerlukan Suruhanjaya Eropah untuk memutuskan perbelanjaan, kerana ini akan kekal sebagai tanggungjawab negara anggota, atau jika diputuskan secara berpusat, tertakluk kepada sebulat suara dalam Majlis EU.
Akhir sekali, walaupun terdapat kes kecekapan yang kukuh untuk membekalkan pertahanan udara sebagai EPG, pemusatan mungkin mempunyai kesan pengagihan. Perolehan bersama boleh menyebabkan kerugian serta pemenang dan pemain industri yang sedia ada mungkin mendapatkan pampasan kerana mereka kehilangan bahagian pasaran (negara) mereka. Implikasi politik ini mesti diambil kira, sambil memahami bahawa hutang EU tambahan akan mengembangkan pasaran produk pertahanan dengan ketara. Dalam pasaran yang semakin berkembang, adalah satu kesilapan bagi pemain industri dan kerajaan yang sedia ada untuk hanya berusaha untuk mengekalkan bahagian pasaran negara. Sebaliknya, mereka harus menerima kepentingan keberkesanan kos dan persaingan dalam keadaan keseluruhan yang kondusif untuk lebih banyak hasil.
Oleh itu, adalah benar bahawa perolehan sistem pertahanan udara secara bersama, berbanding negara, boleh menggiatkan semula persaingan, memecahkan pasaran negara dan mengancam 'juara' negara (Burgoon et al, 2023), manakala pada masa yang sama syarikat-syarikat nasional ini boleh berkembang dengan ketara, kerana ditunjukkan oleh prestasi pasaran saham yang luar biasa positif syarikat pertahanan Eropah sejak 2022. Namun begitu, beberapa mekanisme pampasan mungkin masih dinasihatkan dari segi politik untuk mengukuhkan pangkalan industri pertahanan domestik yang tidak akan mendapat manfaat secara langsung daripada perolehan ESSI yang dibiayai oleh EU. Oleh itu, kami mengesyorkan untuk memasukkan TWISTER (projek pengawasan Teater Berasaskan Angkasa dan Amaran Tepat Pada Masanya, diketuai oleh MDBA) dan SAMP/T Franco-Italian dalam pembelian dan fasa RD. Terbitan hutang bersama dan perolehan bersama juga akan meningkatkan sumber belanjawan untuk sistem pertahanan domestik tersebut. Mekanisme lain adalah untuk menyesuaikan, jika perlu, dana EU sedia ada untuk mengurangkan kesan buruk yang dirasai oleh wilayah (cth Dana Struktural atau Dana Peralihan Adil).
ESSI pembiayaan hutang
Rasional ekonomi untuk pembiayaan hutang EU
Projek PESCO secara amnya dibiayai oleh negara yang mengambil bahagian. Dari segi pertahanan udara, pengeluaran hutang bersama boleh meningkatkan sumber untuk membiayai perolehan. Walaupun perolehan dan pembiayaan idealnya akan dipusatkan untuk mencapai keuntungan kecekapan, kemungkinan besar dana yang diperoleh daripada pengeluaran hutang EU akan disalurkan terlebih dahulu kepada negara EU, yang kemudiannya akan membelanjakannya untuk projek ESSI dalam konteks PESCO.
Rasional ekonomi untuk pembiayaan hutang pertahanan udara adalah mudah: membina sistem pertahanan udara mewakili pelaburan awal yang besar. Apabila sistem telah disediakan, kos operasi adalah agak kecil. Pelaburan pendahuluan yang besar harus dibiayai oleh defisit atas sebab pelicinan cukai, dan untuk menyebarkan kos sepanjang tempoh sistem akan beroperasi.
Implikasi undang-undang pembiayaan hutang EU untuk pertahanan udara
Pelaksanaan undang-undang pembiayaan hutang luar biasa untuk ESSI adalah mencabar tetapi boleh dilaksanakan. Terdapat dua isu undang-undang utama, yang pertama berkaitan dengan pembiayaan pertahanan daripada belanjawan EU, dan yang kedua berkaitan dengan pembiayaan hutang untuk perbelanjaan pertahanan EU. Untuk kedua-dua isu, mekanisme itu jelas mesti mematuhi undang-undang EU, tetapi undang-undang perlembagaan negara juga menimbulkan kekangan. Khususnya kebimbangan Mahkamah Perlembagaan Jerman mengenai hutang EU tidak boleh diabaikan untuk meminimumkan cabaran undang-undang yang mungkin timbul jika keputusan dibawa ke Mahkamah Perlembagaan Jerman.
Terdapat sekatan umum, yang ditetapkan dalam Perkara 41(2) Perjanjian mengenai Kesatuan Eropah, yang menghalang belanjawan EU daripada membiayai perbelanjaan yang berkaitan dengan operasi dengan implikasi ketenteraan atau pertahanan. Walau bagaimanapun, peruntukan ini tidak menghalang evolusi baru-baru ini ke arah kesatuan pertahanan EU. Walaupun kecekapannya terhad dalam pertahanan, EU telah memajukan perolehan bersama peralatan pertahanan melalui pengukuhan industri pertahanan Eropah melalui akta perolehan biasa (EDIRPA, Peraturan (EU) 2023/2418) dan telah meningkatkan pengeluaran untuk mengekalkan penghantaran peluru dan peluru berpandu dari Eropah ke Ukraine melalui Akta Menyokong Pengeluaran Peluru (ASAP, Peraturan (EU) 2023/1525). Inisiatif ini, dibina berdasarkan kecekapan dasar industri dan pasaran dalaman EU (Perkara 113 TFEU dan 173(3) TFEU), adalah gabungan membina keupayaan ketenteraan EU dan kapasiti industri. Inisiatif ini tidak bercanggah dengan Artikel 41(2) TEU kerana ia melibatkan pembangunan keupayaan ketenteraan, bukan operasi pertahanan (Fabbrini, 2024). Tidak seperti inisiatif ini, ESSI akan melampaui menyokong keupayaan melalui pembangunan bersama dengan membeli peralatan ketenteraan, walaupun bukan penggunaan operasi keupayaan ESSI. Perkara 41(2) TEU dengan itu menghendaki pembelian sedemikian dibuat di luar belanjawan biasa. EU telah menangani sekatan ini melalui rangka Kerja Kemudahan Keamanan Eropah, dana luar belanjawan yang membolehkan negara EU membeli sokongan ketenteraan maut dan tidak maut.
Di samping mengasaskan ESSI pada kecekapan dasar pasaran dan industri dalaman, asas undang-undang yang sesuai untuk membenarkan pembiayaan berasaskan hutang boleh didapati dalam Artikel 311 TFEU (untuk meminjam) dan dalam Tajuk V TEU mengenai Dasar Luar dan Keselamatan Bersama, dalam kombinasi. dengan Perkara 122 TFEU (untuk perbelanjaan). Penyelesaian kami akan memperkenalkan 'luar belanjawan' peminjaman EU dan di luar belanjawan EU biasa (serupa dengan inisiatif pemulihan ekonomi pasca-pandemi EU, NextGenerationEU, NGEU). Hasil daripada kredit yang terikat untuk diberikan kepada geran untuk membiayai ESSI akan dipanggil "hasil yang diperuntukkan secara luaran", kerana ia diuruskan di bawah NGEU. Hasil ini bukan sebahagian daripada belanjawan tahunan EU, mahupun rangka kerja kewangan multitahunan tujuh tahun EU, kerana hasil yang diperuntukkan tidak diputuskan di bawah prosedur belanjawan tahunan (CLS, 2020, perenggan 34).
Melalui reka bentuk 'luar bajet' sedemikian, pembiayaan hutang ESSI sebagai perbelanjaan pertahanan tidak akan melanggar larangan am pembiayaan pertahanan daripada belanjawan EU. Walau apa pun, seseorang mesti mempertimbangkan bahawa larangan menggunakan belanjawan EU untuk pertahanan mempunyai dua objektif. Pertama, ia bertujuan untuk melindungi ahli EU neutral daripada perlu membayar perbelanjaan ketenteraan. Dalam cadangan kami, perlindungan ini dihormati dalam apa jua keadaan melalui Keputusan Sumber Sendiri (ORD, keputusan negara EU mengenai sumber untuk belanjawan EU), yang akan menjadi asas undang-undang untuk pembiayaan hutang. Keputusan ini memerlukan sebulat suara, bermakna kelulusan oleh semua ahli EU termasuk negara berkecuali. Kedua, niat untuk mengekalkan perbelanjaan ketenteraan daripada belanjawan EU adalah untuk menghalang Parlimen Eropah mempunyai hak membuat keputusan bersama (Achenbach, 2022). Dengan menghalang parlimen daripada membuat keputusan berhubung isu pertahanan dan ketenteraan, negara-negara EU mahu melindungi hak prerogatif mereka terhadap hal ehwal sensitif ini. Sekali lagi, cadangan kami meramalkan - sama seperti di bawah NGEU - tiada hak membuat keputusan bersama untuk Parlimen Eropah, yang tidak dapat mengundi pada hasil dan perbelanjaan NGEU. Ringkasnya, Perjanjian EU tidak secara mutlak menghalang ahli daripada bersama-sama membiayai projek pertahanan dan ketenteraan.
Memandangkan cadangan kami bermaksud mereka bentuk pembiayaan hutang EU sama seperti cara ia ditubuhkan di bawah NGEU, perbezaan mesti dibuat antara peminjaman untuk tujuan ESSI dan perbelanjaan untuk aktiviti ESSI. Suruhanjaya Eropah didayakan untuk meminjam bagi pihak EU oleh ORD (Grund dan Steinbach, 2023). ORD memerlukan keputusan Majlis sebulat suara yang menetapkan sumber utama pembiayaan EU dan memerlukan pengesahan oleh setiap negara anggota. ORD membenarkan peminjaman dan menentukan bagaimana hasil pinjaman akan digunakan. Ini membayangkan bahawa peminjaman untuk pertahanan udara memerlukan ORD baharu dan oleh itu memerlukan ratifikasi oleh negara EU selaras dengan perlembagaan domestik (Perkara 311 TFEU). Mahkamah Perlembagaan Jerman telah menetapkan beberapa had ke atas pembiayaan hutang EU bahawa keseluruhan dana yang dipinjam mungkin tidak melebihi jumlah sumber sendiri dengan ketara (GFCC, 2022; lihat nota kaki 18). Dengan mengambil kira stok hutang NGEU yang sedia ada, terdapat siling ke atas hutang yang dibenarkan.
Perbelanjaan dana yang diperoleh perlu mempunyai sauh undang-undang yang tersendiri. Bagi NGEU, ini ialah klausa kecemasan dalam Perjanjian EU (Perkara 122 TFEU), yang membenarkan pembiayaan langkah ekonomi yang disasarkan dan sementara dalam situasi yang luar biasa. Fasal kecemasan memerlukan mengaitkan penggunaan dana yang dipinjam dengan menangani "kejadian luar biasa" dalam pengertian Perkara 122 TFEU. Walaupun terdapat perbezaan yang jelas dengan NGEU, penciptaan sistem pertahanan udara berasaskan ESSI boleh disamakan dengan kecemasan di bawah Perkara 122 TFEU, di mana negara-negara EU membenarkan bantuan bersama untuk menangani ancaman keselamatan segera. Memandangkan negara EU individu tidak dapat membiayai ESSI, perbelanjaan bersama bertindak balas kepada situasi kecemasan. Bersempena dengan Artikel 122 TFEU, EU boleh mengasaskan perbelanjaan ESSI pada kecekapan CFSPnya di bawah Tajuk V TEU (dan rangka kerja PESCO, khususnya), yang memberi negara anggota kelonggaran yang mencukupi untuk mengguna pakai instrumen seperti ESSI yang bertujuan mempromosikan pertahanan dan keselamatan.
Serangan berskala penuh Rusia ke atas Ukraine adalah satu kejutan yang telah membahayakan keselamatan EU dan ahlinya. Terdapat konsensus luas bahawa imperialisme wilayah Rusia adalah ancaman langsung kepada keselamatan EU, yang dari masa ke masa telah dipergiat dan semakin mengancam negara EU individu (lihat, sebagai contoh, Cavoli, 2024).
Mahkamah Perlembagaan Jerman seterusnya memutuskan bahawa pembiayaan hutang mesti dihadkan dalam tempoh dan kandungan (GFCC, 2022). Serangan tentera ke atas negara kejiranan terdekat EU boleh dianggap sebagai "kes luar biasa dari segi sejarah" selaras dengan penemuan mahkamah (GFCC, 2022). Malah pada hari ini, ancaman langsung serangan Rusia ke atas wilayah EU dapat dilihat. Peningkatan serangan hibrid dan peluru berpandu sesat yang dilaporkan sampai ke wilayah EU adalah antara petunjuk ancaman segera, begitu juga dengan peningkatan kapasiti pengeluaran tentera Rusia (Wolff et al, 2024). Setiap negara EU secara individu tidak akan dapat melindungi langitnya dengan secukupnya. Untuk mengambil kira prinsip belanjawan seimbang, ORD mesti menyediakan sumber tulen masa hadapan yang mencukupi untuk memastikan pembayaran balik hutang. Ini adalah perlu untuk mengimbangi hutang yang terhasil daripada peminjaman oleh aset, yang mewajarkan layanan luar belanjawannya (CLS, 2020).
NGEU telah dilaksanakan melalui Pelan Pemulihan dan Ketahanan negara, berdasarkan Artikel 175 TFEU, yang mengikut logik bawah ke atas tertentu dengan negara EU mencadangkan projek yang kemudiannya diluluskan oleh Suruhanjaya dan Majlis. Pendekatan ini memastikan pemilikan negara anggota dan pengagihan cara yang adil. Untuk pertahanan udara, tidak perlu bergantung pada Artikel 175 TFEU sebagai peranti pengedaran. Sebaliknya, rangka kerja PESCO di bawah Artikel 46 TEU menawarkan rangka kerja yang sesuai untuk Suruhanjaya dan negara-negara EU untuk memutuskan sistem mana yang harus diperoleh melalui pembelian bersama, atau yang harus terus diperoleh oleh negara anggota - keputusan yang harus dipandu oleh kos- pertimbangan kecekapan.
Kesimpulan
Persepsi ancaman yang meningkat telah mengubah sentimen di Eropah dan peningkatan keupayaan pertahanan telah meningkatkan kepentingan di banyak negara. Tinjauan juga menunjukkan bahawa rakyat mahu EU memainkan peranan yang lebih besar dalam pertahanan. Oleh itu, tidak menghairankan bahawa inisiatif Jerman untuk membina sistem pertahanan udara Eropah - ESSI - telah dialu-alukan dan disokong oleh lebih daripada 20 negara Eropah. Namun, Perancis dan Itali khususnya telah menyatakan beberapa keraguan tentang inisiatif itu, walaupun beberapa penumpuan strategik dapat dilihat pada tahun 2023.
Pembiayaan hutang EU bersama adalah sesuai untuk meningkatkan pertahanan udara Eropah. Pembiayaan bersama boleh dibenarkan oleh fakta bahawa pertahanan udara adalah EPG dengan luaran dan limpahan yang ketara. Pembiayaan hutang adalah sesuai kerana pembinaan sistem pertahanan udara memerlukan kos pendahuluan yang tinggi. Pembiayaan hutang sedemikian boleh mengikut model yang hampir dengan NGEU. Pembinaan undang-undang sedemikian akan dapat dipertahankan.
Pembuat dasar harus bertindak pantas untuk menubuhkan program hutang EU yang besar untuk meningkatkan keselamatan Eropah dalam semangat perpaduan antara negara Eropah. Ini akan membebaskan sumber fiskal negara untuk sistem pertahanan lain yang sangat diperlukan. ESSI harus diselaraskan untuk mengambil kira kebimbangan dasar perindustrian yang wajar dan untuk menyokong RD ke dalam kebolehoperasian sistem dan peningkatan teknologi Eropah dalam pertahanan udara. Akhir sekali, penggubal dasar mesti mencari cara untuk memasukkan ahli ESSI bukan EU dalam usaha itu. Pada keseluruhannya, hutang EU akan membolehkan usaha pertahanan Eropah maju dengan pesat dalam persekitaran keselamatan yang sangat mengancam. Pembiayaan hutang EU bersama akan menghayati luaran keselamatan utama pertahanan udara, serasi dengan perjanjian dan sangat dialu-alukan dari segi politik, semuanya tanpa menjejaskan objektif dasar perindustrian EU.