Ahli ekonomi memainkan peranan penting dalam memaklumkan dasar mengenai isu mendesak seperti ketidaksamaan, pendidikan dan kesihatan awam. Sejak beberapa dekad yang lalu, disiplin telah melalui 'revolusi kredibiliti', menekankan teknik penilaian program yang ketat untuk mewujudkan hubungan sebab akibat. Peralihan ini telah meningkatkan kredibiliti analisis ekonomi, tetapi boleh, sebaliknya, mempunyai implikasi yang lebih luas untuk perkara yang secara amnya boleh dianggap sebagai penyelidikan yang boleh dipasarkan dalam ekonomi.

Revolusi kredibiliti dicirikan oleh penggunaan strategi empirikal yang direka untuk mengukuhkan tuntutan kausal. Karya-karya seminal oleh Angrist dan Krueger (1991) dan Card (1990) memperkenalkan eksperimen semula jadi dan teknik pembolehubah instrumental untuk menangani kebimbangan endogeneiti, meletakkan asas untuk inferens penyebab yang lebih boleh dipercayai. Selepas itu, kaedah seperti perbezaan dalam perbezaan (DiD), reka bentuk ketakselanjaran regresi (RDD), dan ujian terkawal rawak (RCT) telah mendapat perhatian, menandakan peralihan paradigma ke arah strategi empirikal 'berasaskan reka bentuk' (Angrist dan Pischke 2010, Pischke 2021).

Untuk menilai evolusi kaedah ini, dalam kertas kerja baru-baru ini (Garg dan Fetzer 2024) kami menganalisis lebih 44,000 kertas kerja daripada NBER dan CEPR yang merangkumi 1980 hingga 2023. Analisis kami mendedahkan peningkatan ketara dalam penggunaan kaedah inferens sebab akibat sejak masa lalu empat dekad. Rajah 1 menggambarkan percambahan kaedah empirikal utama yang digunakan dalam kertas kerja ini.

Untuk menggambarkan cara kaedah ini menyumbang kepada membina naratif ekonomi, kami menggunakan graf pengetahuan untuk memetakan hubungan antara konsep dalam penyelidikan ekonomi. Rajah 2 membentangkan contoh graf pengetahuan sedemikian daripada Banerjee et al. (2015), menggambarkan kesan sebab akibat memperkenalkan pembiayaan mikro di India.

Dalam graf pengetahuan ini, penulis mengkaji bagaimana akses kepada pembiayaan mikro mempengaruhi pelbagai hasil, daripada penciptaan perniagaan kepada corak perbelanjaan isi rumah. Bilangan tepi kausal yang tinggi dan laluan unik menunjukkan naratif kausal yang kaya dan saling berkaitan, mencerminkan kerumitan hubungan ekonomi yang diterokai dalam kajian. Pemetaan terperinci sedemikian boleh membantu memahami bagaimana kaedah empirikal menyumbang kepada memajukan pengetahuan dalam ekonomi.

Walaupun kemajuan metodologi, terdapat perdebatan berterusan tentang implikasi untuk penyebaran dan pengaruh penyelidikan. Kebimbangan tertentu mungkin bahawa revolusi kredibiliti telah menimbulkan gaya penyelidikan ekonomi khusus yang mungkin lebih menekankan pada kotak alat metodologi, dan bukannya persoalan asas yang perlu dihadapi oleh pembuat dasar dan pembuat keputusan setiap hari. (Jiménez-Gómez et al. 2019). Selanjutnya, menilai perkara yang penting dari segi ekonomi, berbanding perkara yang patut dipertimbangkan berdasarkan alasan statistik boleh membawa kepada berat sebelah penerbitan, kajian yang merugikan yang, sebagai contoh, menghasilkan penemuan yang batal (Chopra et al. 2022) atau menjana julat luas yang konsisten secara teori. , corak empirikal dimensi tinggi pada julat luas pembolehubah minat yang mungkin signifikan secara bersama apabila dilihat sebagai tertanam dalam rantaian sebab akibat atau graf.

Untuk meneroka perkara ini, kami menggunakan graf pengetahuan untuk mewakili hubungan antara konsep ekonomi dalam setiap kertas. Kami mengukur kerumitan naratif melalui langkah-langkah seperti bilangan laluan kausal yang unik dan kedalaman rantai kausal. Penemuan kami mencadangkan hubungan bernuansa antara ketegasan metodologi, kerumitan naratif dan kesan penyelidikan.

Rajah 3 menunjukkan bahawa kertas kerja dengan bahagian tuntutan penyebab yang lebih tinggi lebih berkemungkinan diterbitkan dalam jurnal ekonomi 'lima teratas'. Selain itu, kertas kerja yang memperkenalkan hubungan sebab-akibat novel dan melibatkan diri dengan konsep yang kurang berpusat dan khusus mempunyai kemungkinan penerbitan peringkat atasan yang lebih tinggi.

Namun, apabila memeriksa kiraan petikan - proksi untuk pengaruh akademik - kita melihat corak yang berbeza. Seperti yang digambarkan dalam Rajah 4, sementara kerumitan naratif berkorelasi positif dengan kiraan petikan dalam jurnal teratas, penggunaan kaedah inferens sebab-akibat tidak semestinya membawa kepada impak petikan yang lebih tinggi sebaik sahaja diterbitkan. Sebaliknya, kertas kerja yang memfokuskan pada konsep pusat yang diiktiraf secara meluas cenderung menerima lebih banyak petikan.

Perbezaan ini menunjukkan bahawa walaupun jurnal teratas mengutamakan inovasi metodologi dan naratif yang kompleks, impak akademik yang lebih luas lebih didorong oleh perkaitan topik penyelidikan. Ini menimbulkan persoalan penting tentang hala tuju dan keutamaan penyelidikan ekonomi, menonjolkan keperluan untuk keseimbangan antara ketegasan metodologi dan penglibatan dengan perdebatan ekonomi pusat (Deaton dan Cartwright 2016, Pischke 2021). Terdapat kebimbangan bahawa penyelidikan yang diterbitkan secara ketara dalam jurnal terkemuka boleh menggalakkan peralihan dalam fokus penyelidikan ke dalam bidang yang mungkin mempunyai minat yang lebih kecil, mungkin mewujudkan 'lubang arnab' dalam yang kemudiannya boleh menjana penerbitan dinamik yang mengukuhkan diri, menghalang inovasi secara lebih meluas. .

Penekanan yang meningkat pada kaedah empirikal yang canggih membawa cabaran yang berkaitan dengan replikasi dan ketelusan penyelidikan. Sebagai contoh, Chopra et al. (2022) mendapati penalti yang dianggap besar terhadap keputusan batal dalam proses penerbitan, yang boleh memesongkan rekod saintifik dan menghalang pengetahuan kumulatif. Kecondongan sebegini boleh membawa kepada gambaran berlebihan penemuan penting, menaikkan kadar positif palsu dan menjejaskan kebolehpercayaan penyelidikan yang diterbitkan (Brodeur et al. 2016).

Selain itu, kami melihat peningkatan dalam penggunaan data proprietari, dengan perkadaran kertas yang menggunakan data syarikat swasta meningkat dua kali ganda daripada kira-kira 4% pada tahun 1980 kepada lebih 8% pada tahun 2023. Penggunaan data peribadi dalam bidang seperti kewangan dan organisasi perindustrian mempamerkan perkadaran tertinggi. Data proprietari boleh memberikan cerapan terperinci, tetapi ia juga boleh menimbulkan kebimbangan tentang kebolehulangan dan ketelusan. Akses terhad kepada data sedemikian menghalang keupayaan penyelidik lain untuk mengesahkan penemuan atau meneroka hipotesis alternatif (Jiménez-Gómez et al. 2019). Selanjutnya, penyediaan akses penyelidikan kepada data persendirian proprietari mungkin condong kepada ahli akademik dengan profil yang luas, yang boleh memburukkan lagi ketidaksamaan dalam profesion dari segi akses penyelidikan (Fetzer 2022). Sebagai alternatif, syarikat boleh menggunakan penyelidik (dibiayai awam) secara strategik untuk menghasilkan barangan pengetahuan persendirian, penyelidikan dan pembangunan penyumberan luar. Sebagai alternatif, mereka mungkin memanfaatkan kelayakan ahli akademik atau institusi pengajian tinggi untuk memupuk pengiktirafan jenama atau meningkatkan kelayakan tanggungjawab sosial korporat secara strategik (Bounie et al. 2021).

Deaton dan Cartwright (2016) berhati-hati terhadap terlalu bergantung pada ujian kawalan rawak (RCT) dan menekankan kepentingan memahami mekanisme di sebalik kesan yang diperhatikan. Mereka berpendapat bahawa tanpa rangka kerja teori, penemuan daripada RCT mungkin tidak boleh digeneralisasikan kepada konteks lain, mengehadkan perkaitan dasar mereka. Kebolehpasaran dan kebolehskalaan keputusan eksperimen adalah penting untuk memaklumkan keputusan dasar (Jiménez-Gómez et al. 2019).

Penemuan ini mempunyai implikasi yang signifikan terhadap profesion ekonomi. Pertukaran antara ketegasan metodologi dan impak akademik yang lebih luas mencadangkan keperluan untuk pendekatan yang lebih holistik untuk penyelidikan. Seperti yang Jiménez-Gómez et al. (2019) berpendapat, ahli ekonomi eksperimen mesti menangani kebolehgunaan dan kebolehgunaan bukti mereka, memastikan bahawa penemuan menyumbang secara bermakna kepada perbincangan teori dan dasar. Ini melibatkan penggunaan metodologi yang pelbagai dan memberi tumpuan kepada soalan yang mempunyai perkaitan dasar yang besar (Deaton dan Cartwright 2016).

Menggalakkan ketelusan dan pelaporan keputusan batal adalah penting untuk mengekalkan integriti proses saintifik. Miguel et al. (2014) menyokong amalan yang meningkatkan kredibiliti dan kebolehcapaian, seperti prapendaftaran dan perkongsian data. Menangani cabaran yang ditimbulkan oleh data proprietari memerlukan mengimbangi manfaat set data kaya dengan keperluan untuk penyelidikan yang boleh disahkan dan boleh ditiru. Inisiatif yang menggalakkan kajian sains terbuka dan replikasi boleh membantu mengurangkan isu ini (Jiménez-Gómez et al. 2019, Brodeur et al. 2016).

Tambahan pula, terdapat pengiktirafan yang semakin meningkat tentang batasan memfokuskan semata-mata pada kepentingan statistik. Sebagai Brodeur et al. (2016), penekanan yang berlebihan pada hasil yang ketara boleh menyebabkan 'penggodaman p' dan meningkatkan kadar positif palsu. Mengguna pakai amalan statistik yang mantap dan menilai kajian berdasarkan keteguhan metodologi dan kaitannya, dan bukannya hanya penemuan penting, boleh mengurangkan isu ini. Menekankan kepentingan ekonomi dan implikasi praktikal penemuan penyelidikan adalah penting untuk memajukan bidang tersebut (Chopra et al. 2022).

Pada jejak kempen, Trump menjanjikan tarif ke atas semua import daripada 10 hingga 20 peratus, dengan kadar istimewa 60 peratus ke atas semua import dari China. Barangan yang berkemungkinan mengalami kenaikan harga berkadar terbesar ialah barangan yang menghadapi kadar tarif terpakai yang rendah pada masa ini dan barangan yang diperoleh secara tidak seimbang dari China.

Analisis aliran perdagangan semasa dan kadar tarif menunjukkan bahawa jentera dan elektronik dan jentera elektrik akan menghadapi beban cukai import terbesar jika pentadbiran yang akan datang melaksanakan kenaikan duti yang dijanjikan Trump. Kedua-dua sektor ini menyumbang sebahagian besar daripada jumlah import AS, pada masa ini menghadapi kadar tarif yang rendah, dan dibuat secara tidak seimbang di China. Import dalam industri ini termasuk kedua-dua barangan modal dan input pengantara pengeluar dan barangan akhir, yang membayangkan kos dan gangguan yang lebih tinggi kepada rantaian bekalan dan pengilang Amerika.

Jika tarif dikenakan ke atas semua rakan perdagangan AS serta China, aliran besar jentera, elektronik, peralatan pengangkutan dan bahan kimia juga akan dikenakan cukai baharu, dengan sebahagian besar beban jatuh ke atas perniagaan yang berpangkalan di AS. Pengguna, bagaimanapun, juga akan melihat kos yang lebih tinggi untuk barangan akhir yang diimport, termasuk peranti elektrik, mainan dan barangan sukan, sayur-sayuran dan produk daging serta bahan makanan yang diimport.

Memandangkan konsensus domestik yang luas tentang keperluan untuk mengurangkan pergantungan AS kepada China, dan akses sedia kepada pihak berkuasa mengenakan tarif yang diperoleh daripada penyiasatan pemindahan teknologi paksa tahun 2018, kami menjangkakan Presiden Donald Trump bertindak pantas untuk mengenakan tarif baharu ke atas import dari China. Mengenai jejak kempen, beliau mencadangkan tarif sebanyak 60 peratus ke atas semua import dari China.

Seperti yang ditunjukkan dalam jadual 1, China ialah pembekal utama mainan dan peralatan sukan kepada Amerika Syarikat, menyediakan 40 peratus daripada import kasut AS, dan merupakan sumber kira-kira satu perempat daripada import elektronik dan tekstil dan pakaian AS. Ia menghantar 18.3 peratus mesin dan peralatan mekanikal yang diimport oleh Amerika Syarikat. Daripada produk ini, elektronik dan jentera elektrik dari China terdiri daripada kumpulan import AS terbesar mengikut nilai, berjumlah $119.9 bilion pada 2023 (rajah 1). Dalam sektor yang luas ini, China adalah pembekal dominan bagi banyak produk individu.

Tarif sebanyak 60 peratus ke atas China akan menjadi kejutan besar kepada pasaran barangan antarabangsa. Selepas perang perdagangan AS-China pada 2018–19, 62 peratus import AS dari China kini tertakluk kepada kadar tarif purata 16 peratus, jauh melebihi kadar negara paling disukai (MFN) tetapi jauh di bawah kadar yang dijanjikan oleh Trump pada jejak kempen presiden.

Sesetengah produk kekal dikenakan cukai ringan, seperti yang dilihat dalam rajah 1. Tiga kategori import pada masa ini menghadapi kadar tarif purata di bawah 10 peratus—mainan dan peralatan sukan, galian dan elektronik serta jentera elektrik. Malah, sebahagian besarnya disebabkan pergantungan AS pada pengeluaran berasaskan China, banyak produk dalam sektor elektronik sebahagian besarnya dilindungi daripada tarif perang perdagangan, termasuk telefon bimbit, komputer riba dan jam tangan pintar. Terdapat beberapa lokasi alternatif untuk pengeluaran berskala besar peranti ini, walaupun terdapat pergerakan dalam rantaian bekalan sejak perang perdagangan, dan tarif 60 peratus akan memberi kesan kepada harga pengguna yang lebih tinggi untuk peranti ini serta untuk konsol permainan video dan banyak pengguna lain. elektronik.

Pengguna juga akan merasakan kesan tarif ke atas pembelian harian mainan dan barangan sukan, kasut serta tekstil dan pakaian. Daripada sektor ini, Amerika Syarikat paling bergantung kepada China untuk pembelian mainan dan peralatan sukan. Walaupun mainan kelihatan seperti produk yang boleh didapati oleh penjual gantian, China mengekalkan kedudukan dominan dalam pengeluaran mainan atas beberapa sebab, termasuk kapasitinya yang tidak mudah dihasilkan semula untuk menghasilkan bahan yang memenuhi piawaian keselamatan produk AS. Mainan dan peralatan sukan pada masa ini dikenakan cukai yang sangat ringan, seperti yang ditunjukkan dalam rajah 1, dan tarif 60 peratus hampir pasti akan dirasai secara langsung oleh isi rumah Amerika.

Perniagaan AS juga akan merasai keperitan tarif yang lebih tinggi ke atas China. Mereka adalah pengguna akhir untuk kebanyakan produk elektronik dan jentera elektrik yang dibincangkan di atas. Tetapi dengan import AS dari China sangat berwajaran terhadap peralatan modal dan barangan perantaraan yang digunakan oleh syarikat yang berpangkalan di AS, cukai baharu ke atas import jentera dan peralatan mekanikal sudah tentu akan meningkatkan kos bagi pengeluar Amerika. Import AS produk ini dari China, yang berjumlah $81.4 bilion pada 2023 (kedua hanya untuk elektronik), akan dikenakan kenaikan tarif 49 mata peratusan jika Trump mengenakan kadar cukai import "rata 60" yang dijanjikan.

Amerika Syarikat membeli 13.6 peratus daripada import barangan 2023nya dari China dan 38.3 peratus lagi daripada rakan kongsi perjanjian perdagangan bebas (FTA); baki 48 peratus import Amerika datang daripada sumber lain dan kini dikenakan cukai pada kadar MFN. Seperti yang dilihat dalam rajah 2, walaupun tarif 10 peratus akan menjadi peningkatan ketara dalam kadar cukai yang digunakan untuk pembelian ini. Hanya tiga kumpulan produk import—tekstil dan pakaian, kasut, serta kulit dan kulit—pada masa ini dikenakan cukai pada kadar MFN yang melebihi 10 peratus (lihat rajah 2). Namun begitu, kadar tarif ke atas produk ini daripada rakan kongsi bukan FTA adalah kurang daripada kadar yang dikenakan pada produk serupa dari China pada masa ini.

Trade with non-FTA partners includes large two-way flows with the European Union, the United Kingdom, and Japan. Purchases are concentrated in five physical- and human-capital sectors: chemicals, machinery, electronics and electrical machinery, transportation equipment, and miscellaneous manufactures (which includes precision instruments, as described in the appendix below). All would be subject to tariff rate increases of between 7.9 and 9.6 percentage points. The bulk of American imports of these products are used by US-based companies, who would be burdened by higher production costs even if they switch to domestic or alternative foreign suppliers.

Almost 40 percent of US imports are sent from FTA partners. Existing tariff rates on these partners are close to zero, with only textiles and clothing and hides and skins facing rates above 1 percent, as seen in figure 3. Consequently, almost all flows would face about a 10-percentage point increase in the applied tariff rate if Trump carries through on his pledge to tax all US imports from FTA partners at the 10 percent rate. A particularly hard-hit sector will be transportation equipment, with 2023 US imports of $235.7 billion from these sources. Within North America, production of cars and trucks is highly integrated, with some vehicles crossing US borders multiple times before completion. It is not clear how these flows would be taxed. South Korea also supplies a significant share of US transportation product imports, and it has emerged as one of the largest foreign investors in the US automobile sector. Clearly, new tariffs on its exports to the United States will affect Korean manufacturers’ US-based operations.

Also caught in the Trump tariff crosshairs are fuel products, machinery, and electronics and electrical equipment. As shown in table 1, FTA partners supply more than half of America’s fuel and transport equipment imports, about one-third of imported machinery, and one-fourth of imported electronics and electrical equipment.

America’s FTA partners are also important purchasers of US exports, particularly Canada, Mexico, and South Korea. They are likely to react to the proposed US deviation from FTA rates with tariffs of their own, reducing access into their home markets for US manufacturers, farmers, and ranchers.

US companies rely on FTA partners for trade that takes place under policy certainty—that is, with the expectation that tariffs will remain at negotiated low rates. Consequently, countries with whom the United States has signed an FTA have been seen as possible locations for production moved away from China. Tariffs that deviate from agreed rates in unpredictable ways make these decisions riskier.

Trump recently threatened tariffs of 25 percent on Mexico and Canada, countries that currently enjoy favored access to the US market thanks to the US-Mexico-Canada Agreement (USMCA). If these tariff increases were to be implemented, the largest flows affected would be those of transportation equipment and machinery, as seen in figure 4. Higher tariffs on USMCA partners would also tax large flows of electronics, miscellaneous manufacturers, and possibly fuel. Currently, the average US tariff applied to imports of goods from USMCA partners is generally below 1 percent.

USMCA partners are also important sources for the United States of vegetable products (47 percent of total imports), prepared foodstuffs (42 percent of total imports), and animal products (33 percent of total imports). Higher tariffs on Mexico and Canada will, therefore, put upward pressure on US food prices.

At this date, we know little about how the Trump administration will implement new tariffs. Fundamental policy designs have yet to be announced, including the tariff rates that will be ultimately applied, if tariffs will be phased in, if any products will be excluded, and whether FTA partners will be exempt. During the US-China trade war an exclusion process was set up allowing firms to apply for tariff exemptions for imports of Chinese machinery used in domestic manufactures. The bulk of these exclusions were allowed to lapse under the Biden administration. Given the blanket application of proposed tariffs and the high rates promised, any exemption process is likely to be swamped with petitions from US manufacturers.

With the United States acting against their interests and in violation of its World Trade Organization (WTO) and FTA commitments, retaliation from trade partners is to be expected. As experienced during the US-China trade war, retaliation can include not only new tariffs on US exports but also other restrictive commercial measures. China deployed countermeasures to US trade restrictions, including blacklisting foreign companies and applying export controls to curtail US access to critical supplies. With Trump’s promise to use tariffs as leverage in negotiations over other policy issues, such as migrant and drug flows, the response of US trading partners is likely to be influenced by the cost of meeting the Trump administration’s demands and by their commercial and security dependency on the United States.

Satu-satunya kepastian adalah bahawa tarif baru akan mahal untuk Amerika Syarikat. Walaupun kesan muktamad ke atas harga akan bergantung kepada permintaan import dan keanjalan bekalan, penyelidikan mengenai perang perdagangan AS-China menemui bukti kukuh mengenai kelulusan lengkap tarif kepada pengimport. Implikasi untuk pasaran domestik ialah pengguna dan firma Amerika akan menanggung kesan tarif yang lebih tinggi, dengan kos yang besar untuk purata isi rumah Amerika, dan beban yang lebih berat jatuh ke atas isi rumah berpendapatan rendah. Selain itu, kesan perlindungan yang dijangka dengan baik adalah untuk menghalang persaingan, mengakibatkan harga yang lebih tinggi untuk barangan buatan Amerika Syarikat serta yang diimport. Walaupun tanpa tindakan balas yang dijangka daripada rakan dagangannya, tarif AS yang lebih tinggi memberi kesan buruk kepada syarikat dan pengeksport Amerika.

Krisis di Northvolt, pembuat bateri Sweden yang pada November memfailkan perlindungan Bab 11 terhadap pemiutang di Amerika Syarikat, adalah amaran untuk Kesatuan Eropah mengenai hala tuju masa depan dasar perindustriannya. Selepas penubuhannya pada tahun 2017, Northvolt - rakan kongsi dalam inisiatif dasar perindustrian EU utama, Perikatan Bateri Eropah - menjadi simbol cita-cita teknologi bersih EU dan matlamatnya untuk mewujudkan rantaian nilai bateri tempatan yang kompetitif. Sorotan pembongkaran syarikat yang menakjubkan khususnya bahawa kegagalan klasik campur tangan negara mesti dielakkan. Pelajaran daripada Northvolt harus diambil kira dalam Perjanjian Perindustrian Bersih EU, yang akan dicadangkan pada bulan Februari.

Northvolt menyasarkan untuk menguasai 25 peratus pasaran bateri Eropah menjelang 2030 dan ia telah diberikan sokongan awam dan swasta yang besar untuk berbuat demikian. Sokongan institusi dalam pelbagai bentuk datang daripada Bank Pelaburan Eropah (EIB), EU dan kerajaan Jerman. Sokongan awam ini menarik pelabur swasta utama, termasuk Volkswagen, yang menjadi pemegang saham terbesar Northvolt pada 2019 dengan 21 peratus kepentingan, diikuti oleh Goldman Sachs dengan 19 peratus kepentingan. Pinjaman $5 bilion yang dicagarkan oleh syarikat daripada EIB, Bank Pelaburan Nordic, dan 23 pemberi pinjaman komersial untuk membiayai pengembangan kilangnya di Skellefteå, Sweden, kekal sebagai pinjaman hijau terbesar yang pernah dibangkitkan di Eropah.

Pelan pengembangan Northvolt termasuk kilang giga di Sweden dan Jerman, sebuah kilang di Kanada dan kemudahan penyimpanan dan kitar semula tenaga di Poland. Dengan $55 bilion dalam pesanan selamat, termasuk pra-pesanan yang banyak daripada Volkswagen, BMW dan pembuat kereta lain, Northvolt kelihatan berada pada kedudukan yang baik untuk menjadi peneraju pasaran dalam revolusi teknologi bersih Eropah.

Bagaimanapun, keretakan mula muncul apabila kilang Skellefteå bergelut untuk mencapai sasaran pengeluaran, menghasilkan kurang daripada 1 peratus daripada kapasiti 16 GWj pada tahun 2023. Kekurangan pengetahuan menjadi jelas dalam pergantungan besar syarikat terhadap import bahan katod China dan jentera China, yang selalunya memerlukan kakitangan China untuk mengendalikannya. Northvolt akhirnya kehilangan pesanan dan gagal mendapatkan pembiayaan baharu, yang membawa kepada pemfailan Bab 11. Kesusahan kewangan Northvolt telah menghantar gelombang kejutan melalui landskap teknologi bersih Eropah, dengan Jerman terdedah kepada potensi kerugian €620 juta.

Pergolakan itu menyerlahkan kelemahan sistemik untuk teknologi bersih di Eropah: pergantungan berterusan kepada pembekal asing untuk input kritikal, cabaran mengurus peningkatan pesat kapasiti pengeluaran dan kesukaran bersaing dengan pemain terkemuka di Asia.

Adalah penting untuk menyedari bahawa walaupun Northvolt adalah yang pertama mencapai pengeluaran komersial, ia bukan satu-satunya pemain Eropah dalam sektor bateri. Lain-lain termasuk Verkor yang disokong oleh Renault, ACC disokong oleh Stellantis, dan PowerCo, yang mana Volkswagen telah bekerjasama dengan Gotion China. Kesukaran Northvolt berisiko mencetuskan gelombang pesimisme di seluruh rantaian bekalan bateri Eropah, menimbulkan keraguan tentang daya maju keseluruhannya. Sentimen ini berisiko mencetuskan kesan riak keraguan pelabur, yang boleh menjejaskan keyakinan yang diperlukan untuk baki usaha niaga untuk berkembang maju dan menghalang momentum teknologi bersih kolektif Eropah pada saat yang kritikal.

Secara lebih luas, dasar perindustrian bersih akan menjadi teras agenda dasar EU dalam tempoh lima tahun akan datang. Suruhanjaya Eropah telah berkata ia akan mencadangkan pada akhir Februari 2025 Perjanjian Perindustrian Bersih yang akan menggabungkan langkah dasar mendatar yang bertujuan untuk mewujudkan persekitaran yang lebih kondusif untuk pembuatan berteknologi bersih dan pelaburan penyahkarbonan industri, dengan campur tangan dasar menegak menyasarkan pembangunan sektor tertentu yang dianggap strategik. Dalam menyediakan Perjanjian Perindustrian Bersih, Suruhanjaya harus memikirkan pengajaran pengalaman Northvolt.

Pertama, Eropah perlu menyelaraskan cita-cita teknologi bersihnya dengan realiti inovasi. Membina industri berteknologi tinggi yang berdaya saing memerlukan daya tahan dan penerimaan risiko. Kisah Northvolt menekankan keperluan untuk budaya yang merangkumi percubaan dan memahami bahawa kemunduran adalah sebahagian daripada proses. Kemunduran Northvolt adalah sebahagian daripada risiko semula jadi inovasi dan bukan keputusan mengenai daya maju keseluruhan matlamat teknologi bersih Eropah.

Khususnya, untuk mengurangkan risiko sistemik dan mengehadkan pendedahan pembayar cukai, EU harus memupuk ekosistem usaha niaga yang pelbagai, dan bukannya bergantung pada 'juara'. Menyokong berbilang pemain inovatif ialah cara untuk membina daya tahan, memastikan kegagalan yang tidak dapat dielakkan dalam kitaran inovasi tidak menjejaskan strategi perindustrian Eropah yang lebih luas.

Kedua, pendekatan EU terhadap pesaing asing harus dinilai dengan teliti, dengan kemungkinan pembangunan strategi yang akan kami takrifkan sebagai 'menghina dengan menerima'. Eropah seharusnya tidak menumpukan pada usaha memupuk juara domestik dalam sektor di mana firma China, Korea atau Jepun mendominasi dari segi kos pengeluaran dan inovasi teknologi. Berhubung dengan bateri, terbukti bahawa firma China menguasai pasaran global, menghasilkan sel yang murah tetapi inovatif.

Daripada menutup kepakaran asing, Eropah harus berusaha untuk membina perkongsian strategik dengan firma China dan Asia lain, memanfaatkan pengetahuan dan kecekapan pembuatan mereka, sambil menawarkan akses pasaran sebagai balasan. Sudah tentu, perkongsian sedemikian harus dikawal oleh rangka kerja pengawalseliaan yang kukuh untuk memastikan kepentingan keselamatan Eropah - bermula dengan keselamatan siber. Pendekatan 'lokasi berbanding pemilikan' – dengan pengeluaran dalam Eropah, tanpa mengira pemilikan – boleh memberikan laluan pragmatik ke arah tiga objektif Eropah iaitu penyahkarbonan, daya saing dan daya tahan.

Ketiga, dasar perindustrian menegak kadangkala gagal dan pendekatan itu tidak boleh diperbaiki sepenuhnya walaupun dengan melaksanakan dua cadangan pertama kami. Pembuat dasar Eropah perlu memadankan dengan lebih baik cita-cita dengan pelaksanaan dan harus tahu bahawa memberi subsidi kepada syarikat tanpa syarat rangka kerja yang kukuh untuk mereka berkembang maju adalah resipi kegagalan.

Kegagalan untuk melaksanakan projek teknologi bersih seperti Northvolt mencerminkan kelemahan yang lebih luas dalam meningkatkan teknologi bersih daripada inovasi kepada pengeluaran berskala besar. Eropah telah cemerlang dalam membiayai penyelidikan dan merintis projek inovatif tetapi pendekatannya sering tidak mempunyai insentif yang jelas dan tumpuan pada hasil yang boleh diukur yang diperlukan untuk menyokong penggunaan skala penuh. Syarat rangka kerja yang betul untuk pelaburan berteknologi bersih - termasuk item sukar seperti harga tenaga yang lebih rendah dan membangunkan kemahiran dan pasaran modal - adalah prasyarat asas untuk mencapai kemajuan sebenar.

Hakikat bahawa EU meluluskan bantuan Jerman untuk Northvolt walaupun masalah skalabiliti pengeluaran muncul juga harus menjadi kisah amaran untuk Suruhanjaya Eropah. Ancaman oleh syarikat yang meminta sokongan bahawa mereka akan meninggalkan Eropah dan memindahkan pelaburan ke AS mungkin dikaitkan dengan masalah operasi. Ancaman terhadap kedudukan Eropah dalam teknologi bersih disebabkan terutamanya oleh kekurangan strategi perindustrian komprehensif yang setara dengan kawasan utama yang lain (Draghi, 2024). Akta Pengurangan Inflasi AS, yang menghubungkan sokongan secara langsung dengan pencapaian pengeluaran (seperti menjana kapasiti bateri kilowatt-jam atau satu kilogram hidrogen hijau), dan dasar perindustrian yang diarahkan kerajaan China telah mewujudkan persekitaran di mana usaha niaga teknologi bersih boleh berkembang maju pada skala. Eropah kini perlu mereka bentuk pendekatan dasar perindustriannya sendiri, yang sepatutnya berbutir dan khusus sektor.

Dasar perindustrian bersih yang ditentukur dengan baik mestilah dinamik, boleh disesuaikan dan berakar umbi dalam penilaian realistik tentang kelebihan perbandingan Eropah. Jika ini kurang, bekerjasama dengan pemain asing - 'menghina dengan memeluk' - adalah dinasihatkan. Lebih daripada memfokuskan untuk memenangi perlumbaan teknologi bersih global, EU harus menumpukan pada mencapai matlamat penyahkarbonan, daya saing dan daya tahannya dengan cara yang paling bijak dan paling cekap yang mungkin.

Bank Pusat Eropah (ECB) mengurangkan kadar kemudahan deposit sebanyak 25 mata asas kepada 3% pada mesyuarat Disember, manakala unjuran kakitangan baharunya – termasuk anggaran sulung 2027 – kini menyaksikan inflasi mencapai sasaran mulai S4 2025 dan seterusnya. Pemotongan kadar masuk akal dalam konteks pertumbuhan yang lemah dan inflasi yang diunjurkan pada sasaran tahun depan (yang menyokong kadar dasar yang lebih hampir kepada neutral).

Dari perspektif pengurusan risiko, dengan kadar dasar pada tahap yang masih terhad sebanyak 3%, ECB berpotensi menangani sebarang kejutan terbalik melalui kadar pengurangan kadar yang lebih perlahan pada masa hadapan, manakala pemotongan kadar terbaharu ini mungkin menawarkan perlindungan tambahan terhadap risiko penurunan. ECB menyatakan semula bahawa keputusan akan kekal berdasarkan mesyuarat demi mesyuarat, dan aliran data dalam beberapa bulan akan datang akan menentukan kelajuan dan skala pelonggaran monetari pada mesyuarat akan datang.

Memandangkan ketidaktentuan di sekitar julat dasar neutral dan inflasi domestik yang masih terlalu tinggi, ECB berkemungkinan akan terus menggerakkan kadar dasar ke arah neutral secara beransur-ansur. Harga pasaran bagi kadar terminal sekitar 1.75% untuk separuh kedua tahun depan secara amnya kekal konsisten dengan anggaran kami untuk kadar dasar neutral bagi kawasan euro, dan pada asasnya mewakili senario pendaratan lembut yang jinak. Presiden ECB Christine Lagarde mencadangkan julat neutral berpotensi 1.75%-2.5%.

Walaupun pasaran kadar mempunyai kitaran pemotongan harga yang lebih kurang sejajar dengan tinjauan ECB yang jinak, kami melihat risiko penurunan tambahan kepada pertumbuhan berikutan pilihan raya AS. Akibatnya, kami percaya tempoh Eropah menawarkan pengurangan harga yang berpatutan, dan pada masa ini kami mempunyai berat badan berlebihan. Bagi keluk kadar faedah Eropah, kami terus menjangka bahagian belakang keluk kadar faedah akan berprestasi rendah pada tempoh matang yang lebih pendek disebabkan pemotongan kadar dan membina semula premia berjangka.

Kami percaya pertumbuhan akan terus lebih lemah daripada unjuran ECB. Walaupun data keras telah bertahan dengan lebih baik, tinjauan menunjukkan bahawa ekonomi kawasan euro secara amnya tidak berubah. Setelah berlegar sekitar 50 dalam beberapa bulan kebelakangan ini, indeks pengurus pembelian komposit (PMI) kawasan euro jatuh mendadak pada November, sekitar 2 mata kepada 48.3. Penurunan paling ketara adalah dalam perkhidmatan, turun 2.1 mata kepada 49.5, meletakkannya di bawah 50 buat kali pertama sejak awal tahun ini.

Secara lebih luas, data masuk semakin menimbulkan persoalan tentang perkara yang mungkin memacu unjuran pengembangan ekonomi, kerana tiada satu pun daripada komponen permintaan (penggunaan, pelaburan atau eksport) masih menunjukkan pengukuhan yang dijangkakan ECB. Tanda tanya khusus mengelilingi unjuran kakitangan ECB untuk pertumbuhan ekonomi yang diterajui oleh penggunaan, memandangkan data menunjukkan peningkatan yang ketara dalam kadar penjimatan. Tambahan pula, lebihan perdagangan beberapa negara anggota, seperti Jerman, yang dijalankan dengan AS berkemungkinan akan menghadapi cabaran tarif di bawah pentadbiran AS yang akan datang, menimbulkan risiko penurunan tambahan kepada pertumbuhan. Kami percaya pertumbuhan akan terus lebih lemah daripada unjuran ECB.

Berkenaan dengan perkembangan harga, inflasi yang direalisasikan kekal melebihi sasaran, tetapi pertumbuhan ekonomi yang tidak stabil, dan tanda-tanda baharu pasaran buruh yang semakin lemah, seharusnya meningkatkan keyakinan bahawa inflasi kembali kepada sasaran. Inflasi kawasan euro awal meningkat kepada 2.3% pada bulan November, didorong oleh kejatuhan harga tenaga yang sederhana dan peningkatan dalam inflasi makanan. Inflasi teras tidak berubah pada 2.7%. Inflasi perkhidmatan kekal sebagai penyumbang terbesar kepada inflasi, dan berada pada 3.9% pada bulan November, didorong sebahagiannya oleh pertumbuhan gaji yang tinggi baru-baru ini, yang kelihatan bersedia untuk bergerak ke hadapan.

Unjuran kakitangan terkini, termasuk nombor sulung 2027, menunjukkan inflasi pada sasaran mulai akhir 2025 dan seterusnya. Agar inflasi berkembang sejajar dengan jangkaan ECB dan bertumpu secara tahan lama kepada sasaran, pertumbuhan upah kembali ke paras yang secara umumnya konsisten dengan inflasi 2% kekal sebagai prasyarat yang paling penting. Menurut unjuran baharu itu, ECB menjangkakan pertumbuhan dalam pampasan bagi setiap pekerja kepada purata 3.3% pada 2025, 2.9% pada 2026 dan 2.8% pada 2027.

Penyederhanaan gaji adalah penting, lebih-lebih lagi kerana produktiviti mungkin menjadi lebih lemah daripada yang dijangkakan pada masa ini. Pertumbuhan upah kawasan euro yang dirundingkan meningkat dengan mendadak pada suku ketiga, sebanyak 1.9% hingga 5.4% tahun ke tahun. Ini didorong oleh ketidaktentuan dalam data Jerman, walaupun memandangkan ini disebabkan oleh pembayaran sekali sahaja yang tertunda dan ketinggalan zaman, ia tidak mungkin terlalu membimbangkan ECB. Selebihnya kawasan euro secara amnya stabil.

Lebih penting lagi, tinjauan menunjukkan pertumbuhan pekerjaan yang perlahan dan permintaan yang lebih sederhana terhadap buruh. Di samping itu, pelbagai tinjauan ECB yang berpandangan ke hadapan dan penjejak upah mencadangkan penurunan dalam pertumbuhan gaji, dan rundingan gaji terbaharu di Jerman adalah lebih lemah daripada jangkaan, meningkatkan keyakinan ECB bahawa pertumbuhan upah akan menurun sejajar dengan unjuran.

Kira-kira separuh (54%) orang dewasa AS mengatakan mereka tahu banyak atau jumlah yang saksama tentang kewangan peribadi. 33% lagi mengatakan mereka tahu tentang kewangan peribadi, manakala 13% mengatakan mereka tidak tahu banyak atau tidak tahu langsung, menurut tinjauan Pusat Penyelidikan Pew 2023.

Celik kewangan telah dikaitkan dengan kesejahteraan kewangan yang lebih baik. Terdapat jurang ekonomi yang lama antara rakyat Amerika dari latar belakang yang berbeza, dan tinjauan kami juga mendapati jurang dalam celik kewangan:

Orang Amerika dalam isi rumah berpendapatan tinggi (72%) lebih berkemungkinan daripada mereka yang berpendapatan sederhana (56%) atau lebih rendah (42%) untuk mengatakan bahawa mereka mengetahui sekurang-kurangnya jumlah yang saksama tentang kewangan peribadi. Orang dewasa berkulit putih (58%) adalah lebih berkemungkinan daripada orang dewasa Hitam (50%) atau Hispanik (41%) untuk mengatakan bahawa mereka tahu banyak atau jumlah yang adil. Kira-kira separuh daripada orang dewasa Asia (49%) mengatakan perkara yang sama. Perbezaan mengikut kaum ini kekal tanpa mengira pendapatan. Orang dewasa yang berumur 50 tahun ke atas (63%) lebih berkemungkinan daripada mereka yang berumur 18 hingga 49 (45%) untuk mengatakan mereka berpengetahuan tentang kewangan peribadi.

Sebaliknya, kira-kira satu daripada lima rakyat Amerika yang berpendapatan rendah (22%) mengatakan mereka tidak tahu banyak atau tidak tahu langsung tentang kewangan peribadi. Itu adalah bahagian yang lebih tinggi berbanding mereka yang berpendapatan tinggi (4%). Kira-kira satu perempat daripada orang dewasa Hispanik (27%) mengatakan perkara yang sama, lebih tinggi daripada orang Asia (17%), Hitam (14%) atau orang dewasa Putih (8%).

Orang dewasa AS mempunyai keyakinan yang bercampur-campur dalam keupayaan mereka untuk melaksanakan pelbagai kemahiran kewangan.

Kebanyakan rakyat Amerika (75%) mengatakan mereka sangat atau sangat yakin dengan keupayaan mereka untuk mencari laporan kredit mereka. Majoriti yang lebih kecil mengatakan perkara yang sama tentang membuat belanjawan bulanan untuk menguruskan kewangan mereka (59%), membuat rancangan untuk membayar hutang (57%) atau menyimpan wang (56%).

Sebaliknya, hanya 27% menyatakan keyakinan terhadap keupayaan mereka untuk mencipta pelan pelaburan untuk membina kekayaan.

Keyakinan rakyat Amerika terhadap kemahiran ini berbeza mengikut pendapatan, bangsa dan umur:

Orang dewasa AS yang berpendapatan tinggi lebih berkemungkinan daripada mereka yang berpendapatan sederhana atau rendah untuk mengatakan bahawa mereka yakin dengan keupayaan mereka untuk melakukan setiap perkara ini. Orang dewasa berkulit putih lebih berkemungkinan daripada orang dewasa berkulit hitam, Hispanik atau Asia untuk mengatakan bahawa mereka yakin mereka boleh menemuinya. laporan kredit mereka, buat belanjawan bulanan dan buat rancangan untuk membayar hutang. Orang dewasa berumur 50 tahun ke atas lebih berkemungkinan daripada mereka yang berumur 18 hingga 49 mempunyai keyakinan terhadap keupayaan mereka untuk melakukan setiap tugas kecuali membuat pelaburan rancangan. Merentasi kumpulan umur, bahagian kecil yang sama menyatakan keyakinan mereka boleh melakukannya.

Di samping itu, kira-kira satu daripada lima orang dewasa AS (21%) yakin dengan keupayaan mereka untuk melaksanakan setiap kemahiran kewangan yang kami tanyakan. Orang Amerika yang berpendapatan tinggi (40%) lebih cenderung untuk mengatakan ini berbanding mereka yang berpendapatan sederhana (20%) atau lebih rendah (13%).

Sementara itu, 13% rakyat Amerika tidak yakin dengan keupayaan mereka untuk melakukan mana-mana kemahiran pengurusan wang ini. Hispanik (21%), Asia (21%) dan orang dewasa kulit hitam (17%) lebih berkemungkinan daripada orang dewasa Putih (8%) untuk mengatakan ini. Dan 22% daripada mereka yang berpendapatan rendah mengatakan ini, berbanding kurang daripada 10% daripada mereka yang berpendapatan sederhana atau atas (masing-masing 9% dan 5%).

Dalam tahun-tahun kebelakangan ini, lebih ramai pakar telah meminta pendidikan kewangan yang lebih baik semasa sekolah menengah untuk membantu pelajar bersedia untuk masa depan mereka. Agak sedikit orang Amerika telah mengetahui tentang perkara ini di sekolah, tinjauan kami mendapati.

Dalam kalangan orang dewasa AS yang berpengetahuan tentang kewangan peribadi, 49% mengatakan mereka belajar banyak atau jumlah yang saksama tentang kewangan peribadi daripada keluarga dan rakan. Itu adalah bahagian tertinggi untuk mana-mana sumber yang kami tanya. Kira-kira satu pertiga atau kurang mengetahui tentang kewangan peribadi daripada sumber lain seperti:

Internet (33%)Kolej atau universiti (27%)Media seperti berita, dokumentari atau buku (24%)K-12 sekolah (19%)

Belajar tentang kewangan peribadi daripada keluarga dan rakan adalah pengalaman yang agak biasa merentas semua subkumpulan demografi utama. Tetapi terdapat perbezaan yang ketara untuk beberapa sumber lain.

Orang dewasa Asia (64%) lebih cenderung daripada orang Hispanik (48%), Hitam (42%) atau orang dewasa Putih (26%) untuk mengatakan bahawa mereka belajar banyak atau jumlah yang saksama tentang kewangan peribadi daripada internet. Orang dewasa berumur 18 hingga 49 lebih berkemungkinan daripada mereka yang berumur 50 tahun ke atas untuk mengetahui tentang kewangan peribadi daripada internet (50% vs. 19%).

Orang Asia (45%), Hispanik (36%) dan orang dewasa kulit hitam (34%) semuanya lebih berkemungkinan daripada orang dewasa kulit putih (19%) untuk mengetahui tentang kewangan peribadi daripada media. Orang dewasa yang lebih muda lebih berkemungkinan daripada orang dewasa yang lebih tua untuk mengetahui tentang kewangan peribadi daripada media (29% vs. 21%).

Orang dewasa yang berpendapatan rendah (29%) lebih berkemungkinan daripada mereka yang berpendapatan sederhana (18%) atau berpendapatan atas (10%) untuk mengatakan mereka belajar tentang kewangan peribadi dari sekolah K-12.