PMI ของสหรัฐฯ เดือนตุลาคม

อัตราเงินเฟ้อในโตเกียวชะลอตัวลงต่ำกว่า 2% เป็นครั้งแรกในรอบ 5 เดือน โดยส่วนใหญ่เป็นผลมาจากราคาพลังงาน ขณะที่ประเทศกำลังจะเข้าสู่การเลือกตั้งทั่วไป และธนาคารแห่งประเทศญี่ปุ่น (BOJ) กำลังพิจารณาข้อมูลสำหรับการตัดสินใจด้านนโยบายในสัปดาห์หน้า

กระทรวงกิจการภายในรายงานเมื่อวันศุกร์ว่า ราคาผู้บริโภคไม่รวมอาหารสดในเมืองหลวงเพิ่มขึ้น 1.8% ในเดือนตุลาคม ซึ่งถือเป็นเดือนที่สองที่ราคาปรับตัวลดลง โดยตัวเลขดังกล่าวสูงกว่าที่นักเศรษฐศาสตร์คาดการณ์ไว้เล็กน้อยที่ 1.7% ตัวเลขของโตเกียวมักใช้เป็นตัวบ่งชี้แนวโน้มระดับประเทศ

การชะลอตัวดังกล่าวมีสาเหตุหลักมาจากการเติบโตที่ชะลอตัวของราคาพลังงาน โดยเงินอุดหนุนจากรัฐบาลสำหรับต้นทุนพลังงานลดลง 0.51 เปอร์เซ็นต์จากดัชนีราคาโดยรวมในเดือนตุลาคม

ราคาที่อ่อนตัวลง ซึ่งส่วนใหญ่เกิดจากปัจจัยทางเทคนิคที่ทราบกันดีอยู่แล้ว ไม่น่าจะส่งผลกระทบอย่างมากต่อการตัดสินใจด้านนโยบายที่จะเกิดขึ้นของ BOJ เจ้าหน้าที่มองว่าไม่จำเป็นต้องรีบเร่งปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยในเดือนนี้ เนื่องจากอัตราดอกเบี้ยยังคงมีแนวโน้มปรับขึ้นในภายหลัง ตามแหล่งข่าวที่ทราบเรื่องนี้

ทาคูยะ โฮชิโนะ หัวหน้านักเศรษฐศาสตร์ของ Dai-ichi Life Research Institute Inc. กล่าวว่า "ผลกระทบของผลการศึกษาในวันนี้ต่อนโยบายของ BOJ ดูเหมือนจะเป็นกลาง หากราคาสูงขึ้น ก็จะช่วยเสริมสร้างมุมมองของ BOJ ที่ว่าเศรษฐกิจกำลังดำเนินไปในทิศทางที่ดี แต่ดูเหมือนว่าจะไม่เป็นเช่นนั้น"

จากการสำรวจล่าสุดของ Bloomberg ผู้สังเกตการณ์ BOJ เกือบทั้งหมดไม่เห็นความเคลื่อนไหวใดๆ ในเดือนตุลาคม โดยครึ่งหนึ่งคาดว่า BOJ จะขึ้นอัตราดอกเบี้ยในเดือนธันวาคม คณะกรรมการเตรียมประกาศผลการประชุม 2 วันในวันพฤหัสบดีหน้า

มาตรวัดราคาที่ลึกลงไปซึ่งไม่รวมราคาพลังงานเพิ่มขึ้นเป็น 1.8% ในเดือนตุลาคมจาก 1.6% ชี้ให้เห็นถึงโมเมนตัมเงินเฟ้อที่ต่อเนื่อง ราคาสินค้าต่างๆ มักจะได้รับการแก้ไขในช่วงต้นครึ่งหลังของปีงบประมาณในเดือนตุลาคม การสำรวจของ Teikoku Databank แสดงให้เห็นว่าสินค้าอาหาร 2,911 รายการมีราคาเพิ่มขึ้นในเดือนตุลาคม ซึ่งถือเป็นจำนวนสูงสุดในรอบปี

ค่าบริการเพิ่มขึ้น 0.8% จากปีก่อนในเดือนตุลาคม จาก 0.6% ซึ่งรวมถึงค่าบริการไปรษณีย์ด้วย เนื่องจาก Japan Post Co ปรับขึ้นอัตราค่าบริการไปรษณีย์ธรรมดา 30% ในเดือนนี้ ซึ่งถือเป็นการปรับขึ้นครั้งแรกในรอบ 30 ปี

อัตราเงินเฟ้อที่ปรับตัวสูงขึ้นอาจส่งผลกระทบต่อความเชื่อมั่นของประชาชน ซึ่งเป็นข้อกังวลสำคัญสำหรับนายกรัฐมนตรีชิเงรุ อิชิบะและพรรคเสรีประชาธิปไตยของเขาก่อนที่พวกเขาจะเข้าสู่การเลือกตั้งทั่วไปในวันอาทิตย์ รายงานของสื่อท้องถิ่นระบุว่ามีโอกาสที่พรรครัฐบาลจะเผชิญกับความพ่ายแพ้ครั้งใหญ่ที่สุดนับตั้งแต่ปี 2552

อิชิบะกล่าวว่าเพื่อเพิ่มโอกาสในการประสบความสำเร็จในการเลือกตั้ง เขากล่าวว่าจะมีงบประมาณเพิ่มเติมที่มากกว่าปีที่แล้วเพื่อช่วยเหลือผู้ที่ประสบปัญหาเงินเฟ้อและกระตุ้นเศรษฐกิจโดยรวม อย่างไรก็ตาม เขายังไม่ได้ให้รายละเอียดเกี่ยวกับมาตรการเฉพาะเจาะจง รวมถึงว่าจะขยายเวลาการอุดหนุนสาธารณูปโภคไปจนถึงสิ้นปีหรือไม่

การเจรจาเรื่องค่าจ้างในปีหน้าจะได้รับผลกระทบจากการปรับขึ้นราคาเช่นกัน ในปีนี้ พนักงานชาวญี่ปุ่นบางส่วนได้รับการปรับขึ้นค่าจ้างสูงสุดในรอบ 33 ปีที่ 5.1% ซึ่งส่วนหนึ่งเป็นผลจากความต้องการของบริษัทที่จะรักษาพนักงานไว้ท่ามกลางราคาที่สูงขึ้น สำหรับปีหน้า สหพันธ์สหภาพแรงงานที่ใหญ่ที่สุดของญี่ปุ่นอย่าง Rengo ได้ประกาศแผนเมื่อสัปดาห์ก่อนว่าจะปรับขึ้นค่าจ้าง 5% หรือมากกว่านั้น โดยคงเป้าหมายของปีนี้ไว้

นอกเหนือจากผลกระทบจากมาตรการผ่อนคลายราคาแล้ว แนวโน้มของสกุลเงินยังคงเป็นแหล่งที่มาของความไม่แน่นอนของอัตราเงินเฟ้อ ท่ามกลางข้อมูลเศรษฐกิจสหรัฐที่แข็งแกร่งเกินคาด เงินเยนซื้อขายอยู่ที่ประมาณ 152 เยนต่อดอลลาร์ในเช้าวันศุกร์ หลังจากทะลุ 150 เยนเมื่อไม่นานนี้ ปัจจัยนี้ส่งผลให้มูลค่าการนำเข้าของญี่ปุ่นเพิ่มขึ้น ส่งผลให้ครัวเรือนและธุรกิจที่ต้องพึ่งพาพลังงานและอาหารจากต่างประเทศต้องเผชิญกับแรงกดดัน

ที่มา: ตลาดเอดจ์

ความหงุดหงิดอย่างหนึ่งที่เกิดขึ้นหลังวิกฤตการณ์ทางการเงินโลกคือ การที่บางคน (และหน่วยงานระหว่างประเทศ) สันนิษฐานว่าค่าเฉลี่ยในอดีตของอัตราส่วนสำคัญ เช่น ราคาบ้านหรือหนี้ต่อรายได้นั้นถือเป็นค่า "ปกติ" หากอัตราส่วนมหภาคใดค่าหนึ่งอยู่ไกลจากค่าเฉลี่ยในอดีต ก็แสดงว่ามี "ความไม่สมดุล" ที่จำเป็นต้องได้รับการแก้ไข

ปัญหาของแนวคิดนี้ก็คือ มักจะพบว่าค่าเมตริกที่เป็นปัญหาไม่มีระดับ "ที่ถูกต้อง" ที่จะคงอยู่ตลอดไป ในกรณีของอัตราส่วนหนี้ครัวเรือนต่อรายได้ของทั้งเศรษฐกิจ อัตราส่วนที่ยั่งยืนจะสูงขึ้นในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมาเมื่อเทียบกับช่วงทศวรรษ 1970 และ 1980 หากอัตราเงินเฟ้อและอัตราดอกเบี้ยที่เป็นตัวเงินลดลงอย่างถาวร อัตราส่วนหนี้ต่อรายได้ที่ยั่งยืนจะเพิ่มขึ้น เนื่องจากครัวเรือนสามารถชำระคืนเงินกู้จำนวนมากขึ้นด้วยการชำระเงินคืนเท่าเดิม การยกเลิกกฎระเบียบทางการเงินยังช่วยขจัดข้อจำกัดเทียมอื่นๆ เกี่ยวกับการกู้ยืมที่ใช้อยู่ในช่วงเวลานั้นอีกด้วย

ประเด็นนี้ได้รับการเข้าใจเป็นอย่างดีมานานกว่า 20 ปีแล้ว โดยพนักงาน RBA หลายคน (รวมทั้งฉันด้วย) เขียนถึงเรื่องนี้เมื่อหลายปีก่อน อย่างไรก็ตาม เรายังคงได้ยินความคิดเห็นที่แสดงความกังวลว่าเมื่อก่อนนี้ คุณสามารถกู้เงินได้เพียง 4 เท่าของรายได้เท่านั้น และตอนนี้ คุณสามารถกู้เงินได้ในอัตราที่สูงกว่ามาก ซึ่งเป็นเรื่องจริง เพราะเมื่อก่อนนี้ อัตราเงินเฟ้ออยู่ที่ 6–8% โดยเฉลี่ย และอัตราดอกเบี้ยเงินกู้อยู่ที่สองหลัก แต่ไม่ใช่แบบนั้นอีกต่อไป

ความเข้าใจผิดนี้ยิ่งน่าหงุดหงิดมากขึ้นไปอีก เพราะค่าเฉลี่ยในอดีตที่ใช้มักจะอ้างอิงจากชุดข้อมูลที่ย้อนหลังไปถึงปี 1980 เนื่องจากออสเตรเลียเข้าร่วมกลุ่มประเทศที่มีอัตราเงินเฟ้อต่ำกว่าประเทศอื่นๆ ในกลุ่มเดียวกัน ดังนั้นช่วงเวลาตั้งแต่ปี 1980 เป็นต้นมา ส่วนใหญ่จึงเป็นยุคที่อัตราเงินเฟ้อสูงและหนี้ต่ำ ซึ่งทำให้ค่าเฉลี่ยในอดีตลดลง ทำให้ข้อมูลล่าสุดดูสูงกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับประเทศอื่นๆ ที่อัตราเงินเฟ้อลดลงแล้วตั้งแต่ต้นทศวรรษ 1980 การที่ออสเตรเลียดู "แย่กว่า" ในตัวชี้วัดเหล่านี้เป็นเพียงภาพลวงตาทางสถิติ

มีประเด็นที่กว้างกว่านั้นในที่นี้: ค่าเฉลี่ยทางประวัติศาสตร์ไม่ได้แสดงถึงจุดศูนย์กลางของแรงโน้มถ่วงที่โลกจะต้องกลับสู่จุดนั้นเสมอไป ตัวชี้วัดหลายประการที่เป็นปัญหาเป็นคุณสมบัติที่เกิดขึ้นใหม่ของระบบเศรษฐกิจและไม่จำเป็นต้องกลับสู่ตัวเลขใดตัวเลขหนึ่ง เราได้กล่าวถึงประเด็นนี้มาก่อนแล้วเกี่ยวกับโครงสร้างของอัตราดอกเบี้ยทั่วโลกและระดับความยั่งยืนของอัตราการว่างงาน

ส่วนหนึ่งของปัญหาคือแม้ว่าผู้คนจะมีพฤติกรรมคล้ายกับในอดีต แต่ค่าเฉลี่ยและอัตราส่วนในระดับมหภาคที่เกิดจากพฤติกรรมดังกล่าวอาจไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป องค์ประกอบของประชากรอาจเปลี่ยนไป หรืออาจมีปัจจัยอื่นที่เปลี่ยนผลลัพธ์ในระดับมหภาค แน่นอนว่าโครงสร้างอายุของประชากรได้เปลี่ยนไป อัตราการเติบโตของประชากรก็ไม่ได้หยุดนิ่งเช่นกัน ในออสเตรเลีย อัตราการเติบโตของประชากรเร็วขึ้นอย่างเห็นได้ชัดหลังจากวิกฤตการเงินโลกมากกว่าก่อนวิกฤตการเงินโลก ซึ่งไม่เพียงส่งผลต่อตัวแปรในตลาดแรงงานเท่านั้น แต่ยังส่งผลต่อสิ่งต่างๆ เช่น อัตราการสร้างบ้านที่จำเป็นในแต่ละปีด้วย

หลังจากเกิดเหตุการณ์ช็อก สิ่งต่างๆ ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป

คำถามที่ว่า "ปกติ" อยู่ที่ใดนั้นกลายเป็นเรื่องสำคัญอย่างยิ่ง โดยเฉพาะเมื่อคุณเพิ่งผ่านพ้นช่วงวิกฤติครั้งใหญ่ เช่น โรคระบาดใหญ่ ดูเหมือนว่าช่วงก่อนเกิดโรคระบาดจะเป็นเกณฑ์มาตรฐานในการพิจารณาว่าสถานการณ์ต่างๆ น่าจะกลับมาเป็นปกติเมื่อใด แต่นี่อาจเป็นความผิดพลาดก็ได้

ความจริงก็คือช่วงก่อนเกิดโรคระบาดนั้นไม่ได้ "ปกติ" เช่นกัน ตลาดแรงงานในออสเตรเลียมีภาวะชะงักงันอย่างมากในช่วงเวลานั้น การเติบโตของค่าจ้างต่ำกว่าการคาดการณ์ของ RBA และของที่อื่น ๆ อย่างสม่ำเสมอ อัตราเงินเฟ้อต่ำกว่าเป้าหมาย แม้ว่านโยบายการเงินจะดูเหมือนมีการขยายตัวอย่างมากก็ตาม

มีบางอย่างเกิดขึ้นนอกเหนือไปจากระดับประเทศด้วย เศรษฐกิจในประเทศเพื่อนบ้านหลายแห่งพบว่าอัตราการว่างงานอาจลดลงสู่ระดับที่ไม่เคยพบเห็นมาก่อนในรอบหลายทศวรรษ หากไม่มีการเติบโตของค่าจ้างหรืออัตราเงินเฟ้อที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ อัตราดอกเบี้ยทั่วโลกและส่วนต่างความเสี่ยงยังห่างไกลจากระดับปกติอย่างมาก บีบอัดจนอยู่ในระดับที่รุนแรง หากมีคนบอกฉันตอนเริ่มต้นอาชีพของฉันว่าพันธบัตรของบริษัทในยุโรปจำนวนมากจะมีอัตราผลตอบแทนที่เป็นลบเป็นระยะเวลานาน ฉันคงไม่มีวันเชื่อเลย

ลักษณะที่ไม่ปกติอีกประการหนึ่งในช่วงระหว่างวิกฤตการณ์ทางการเงินโลกและการระบาดใหญ่คือ การลงทุนทางธุรกิจในเศรษฐกิจขั้นสูงหลายแห่ง (รวมถึงออสเตรเลีย) ต่ำกว่าค่าเฉลี่ยในประวัติศาสตร์ เช่นเดียวกับการเติบโตของผลผลิตตามแนวโน้ม แนวโน้มเหล่านี้อาจเกี่ยวข้องกัน โดยนักวิจัยบางคนตั้งสมมติฐานว่านี่เป็นผลมาจากวิกฤตการณ์ทางการเงิน และอุปสงค์ที่อ่อนแอและหนี้สินที่ล้นเกินที่เกี่ยวข้อง

ผลลัพธ์ก็คือ เศรษฐกิจโลกอาจจะปรับตัวได้แทบไม่ทันจากวิกฤติครั้งใหญ่ครั้งก่อนอย่าง GFC ก่อนที่จะได้รับผลกระทบอีกครั้งอย่างโรคระบาด

ทำให้เทรนด์เป็นเพื่อนคุณ

คุณจะคาดการณ์หรือแม้แต่ตีความเหตุการณ์ปัจจุบันได้อย่างไร เมื่อพื้นดินกำลังเปลี่ยนแปลงไปเช่นนี้?

แนวทางหนึ่งคือการเน้นที่พฤติกรรมพื้นฐานในระดับจุลภาคมากขึ้น และปล่อยให้ผลที่ตามมาของตัวแปรมหภาคไหลออกมาจากสิ่งนั้น ตัวอย่างเช่น การคาดการณ์การบริโภคโดยทั่วไปจะอิงตามประสบการณ์ในอดีตเกี่ยวกับการตอบสนองการใช้จ่ายของผู้คนต่อรายได้เพิ่มเติม แนวทางนี้จะไม่สามารถทำนายผลลัพธ์ที่แท้จริงได้เสมอไป ดังที่นักเศรษฐศาสตร์ Jameson Coombes ซึ่งเป็นเพื่อนร่วมงานของ Westpac Economics รายงานเมื่อวานนี้ ข้อมูลล่าสุดจาก Westpac–DataX Consumer Panel ชี้ให้เห็นว่าการตอบสนองการใช้จ่ายต่อการลดหย่อนภาษีขั้นที่ 3 น้อยกว่าการตอบสนองตามปกติในอดีต แต่จะดีกว่าการใช้สถิติกับอัตราส่วนเศรษฐกิจมหภาคโดยสันนิษฐานว่าการบริโภคจะกลับสู่ส่วนแบ่งรายได้ "ปกติ"

การนำแนวโน้มระยะยาวที่มีอยู่มาพิจารณาก็มีประโยชน์เช่นกัน แนวโน้มในตลาดแรงงานเป็นตัวอย่างหนึ่ง นอกจากการเติบโตของประชากรโดยเฉลี่ยที่แข็งแกร่งขึ้นแล้ว อัตราการมีส่วนร่วมยังมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นมาหลายทศวรรษแล้ว และไม่มีทีท่าว่าจะสิ้นสุด

หากการเติบโตของประชากรแข็งแกร่งกว่าในทศวรรษที่ผ่านมา การเติบโตของการจ้างงานจะต้องสูงขึ้นเพื่อให้ทันกับอัตราดังกล่าวด้วย และหากอัตราการมีส่วนร่วมมีแนวโน้มเพิ่มขึ้น การเติบโตของการจ้างงานจะต้องแซงหน้าการเติบโตของประชากรในวัยทำงานเพื่อหลีกเลี่ยงการว่างงานที่เพิ่มขึ้น ผู้สังเกตการณ์บางคนตีความว่าการเติบโตอย่างรวดเร็วของการจ้างงานในช่วงไม่นานนี้เป็นสัญญาณว่าตลาดแรงงานยังคงแข็งแกร่ง แต่ก็อาจมองได้ว่าไม่เพียงพอที่จะตามทันการเติบโตที่รวดเร็วยิ่งขึ้นของอุปทานแรงงานได้เช่นกัน

ทุกอย่างขึ้นอยู่กับว่าคุณมองความปกติของคุณอย่างไร

[ข้อมูลโดยย่อ]

[รายละเอียดข่าว]

[ประเด็นวันนี้]

ภาพตลาด

ตลาดสกุลเงินดิจิทัลปรับตัวสูงขึ้นตั้งแต่เริ่มต้นวันในวันพฤหัสบดี โดยฟื้นตัวอย่างแข็งแกร่งจากการเทขายในช่วงบ่ายของวันพุธอันเป็นผลจากตลาดการเงินทั่วโลก เมื่อถึงจุดต่ำสุด มูลค่าตลาดลดลงเหลือ 2.23 ล้านล้านดอลลาร์ และในขณะที่เขียนบทความนี้ มูลค่าตลาดเพิ่มขึ้นเป็น 2.32 ล้านล้านดอลลาร์ (+0.1% ใน 24 ชั่วโมง) การเคลื่อนไหวภายในวันของตลาดจะเผยให้เห็นว่านี่คือจุดยืนสุดท้ายของฝ่ายขาลงหรือการฟื้นตัวในปัจจุบันเป็นเพียงกับดักของฝ่ายขาขึ้น

การเคลื่อนไหวของราคา Bitcoin ในวันนั้นเป็นขาขึ้น โดยราคาต่ำสุดในตอนสิ้นวันของวันพุธนั้นร่วงลงมาต่ำกว่า 65,500 ดอลลาร์อย่างรวดเร็ว โดยทำจุดกลับตัวของ Fibonacci 61.8% จากการพุ่งขึ้นเมื่อวันที่ 10-21 ตุลาคม หากราคาเคลื่อนตัวออกไปอย่างรวดเร็วจนแตะระดับสูงสุดล่าสุดที่ 69,500 ดอลลาร์ สถานการณ์หลักจะเป็นการขยายแนวโน้มขาขึ้น โดยมีโอกาสปรับตัวขึ้นไปที่ 76,000 ดอลลาร์ ก่อนที่จะเกิดการรวมตัวเพิ่มเติม

ข่าวสารเบื้องหลัง

ตามข้อมูลของ CryptoQuant อุปทาน Bitcoin 94% อยู่ในรูปแบบ "ซื้อระยะยาว" โดยราคาซื้อเฉลี่ยอยู่ที่ประมาณ 55,000 ดอลลาร์ ระดับกำไรที่ไม่ได้รับจริงที่สูงเช่นนี้มักเป็นปัจจัยนำไปสู่การปรับตัวของราคา BTC อย่างมีนัยสำคัญ

ความต้องการ Bitcoin ของร้านค้าปลีกกลับมาอยู่ที่ระดับก่อน ATH ในเดือนมีนาคม ซึ่งแตกต่างจากไตรมาสแรกที่ผู้เล่นรายใหญ่เป็นแรงผลักดันความต้องการเป็นส่วนใหญ่

Bernstein ย้ำคำทำนายเดิมว่าราคาสกุลเงินดิจิทัลแรกจะอยู่ที่ 200,000 ดอลลาร์ภายในสิ้นปีหน้า โดยเรียกการคาดการณ์นี้ว่า "ค่อนข้างอนุรักษ์นิยม" ความน่าดึงดูดใจในการลงทุนของ BTC เพิ่มขึ้นท่ามกลางภาวะหนี้รัฐบาลสหรัฐฯ ที่เพิ่มขึ้นและภัยคุกคามจากภาวะเงินเฟ้อ