ING ธนาคารที่ใหญ่ที่สุดในเนเธอร์แลนด์ กำลังจำกัดการจัดหาเงินทุนด้านพลังงานเพิ่มเติม ด้วยการหยุดการจัดหาเงินทุนทั่วไปใหม่ทั้งหมดให้กับบริษัทน้ำมันและก๊าซต้นน้ำที่เรียกว่า Pure-Play ที่ดำเนินการพัฒนาแหล่งน้ำมันและก๊าซแห่งใหม่ต่อไป

ING ซึ่งได้ประกาศข้อจำกัดในการจัดหาเงินทุนสำหรับเชื้อเพลิงฟอสซิลบางประการในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา เปิดเผยขั้นตอนใหม่ในนโยบายการจัดหาเงินทุนด้านพลังงานในรายงาน Climate Progress Update ประจำปี 2024 ซึ่งเผยแพร่ เมื่อวันพฤหัสบดี

ธนาคารกล่าวว่า “เราจะหยุดการให้สินเชื่อทั่วไปใหม่ทั้งหมดแก่บริษัทน้ำมันและก๊าซต้นน้ำที่เรียกว่า Pure-Play ซึ่งยังคงพัฒนาแหล่งน้ำมันและก๊าซแห่งใหม่ต่อไป” นโยบายนี้มีผลบังคับใช้ทันทีและรวมถึงการให้สินเชื่อทั่วไปแก่บริษัทและพันธบัตร

ING ยังได้ประกาศขั้นตอนต่อไปในเรื่อง LNG โดยขับเคลื่อนโดยคำแนะนำจากสำนักงานพลังงานระหว่างประเทศ (IEA) ธนาคารกล่าว

“เราจะหยุดจัดหาเงินทุนใหม่สำหรับสถานีส่งออก LNG แห่งใหม่หลังจากปี 2025” ทางการกล่าวเสริม

ING เสริมว่า “ความเร่งด่วนของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศนั้นไม่อาจปฏิเสธได้ และ ING ต้องการมีบทบาทนำในการเร่งการเปลี่ยนผ่านระดับโลกไปสู่เศรษฐกิจคาร์บอนต่ำ”

ING เป็นหนึ่งในธนาคารยุโรปหลายแห่งที่ จำกัดการจัดหาเงินทุน ให้กับน้ำมันและก๊าซในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา

Barclays ธนาคารยักษ์ใหญ่ของอังกฤษซึ่งเป็นผู้ปล่อยสินเชื่อรายใหญ่ที่สุดของยุโรปสำหรับโครงการเชื้อเพลิงฟอสซิล ประกาศ เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ว่าจะยุติการให้เงินทุนโดยตรงสำหรับโครงการน้ำมันและก๊าซแห่งใหม่

ธนาคาร HSBC ของสหราชอาณาจักรกล่าวว่าภายในสิ้นปี 2565 ธนาคารจะ หยุดให้เงินทุนสำหรับการพัฒนาแหล่งน้ำมันและก๊าซใหม่ รวมถึงโครงสร้างพื้นฐานที่เกี่ยวข้อง ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของนโยบายสนับสนุนและจัดหาเงินทุนสำหรับการเปลี่ยนผ่านสู่การปล่อยคาร์บอนสุทธิเป็นศูนย์

BNP Paribas ธนาคารที่ใหญ่ที่สุดของฝรั่งเศส กล่าวในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2566 ว่าจะ ไม่จัดหาเงินทุนสำหรับการพัฒนาแหล่งน้ำมันและก๊าซแห่งใหม่อีกต่อไป ไม่ว่าจะใช้วิธีการระดมทุนใดก็ตาม

ในขณะเดียวกัน ธนาคารระดับภูมิภาคในอเมริกาเหนือ ก็ได้ทำข้อตกลงเพิ่มขึ้นเพื่อให้สินเชื่อแก่ภาคอุตสาหกรรมน้ำมัน ก๊าซธรรมชาติ และถ่านหินในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ขณะที่ผู้ให้สินเชื่อในยุโรปหลายรายก็ได้ลดการให้สินเชื่อสำหรับเชื้อเพลิงฟอสซิลลง หรือให้คำมั่นว่าจะลดความเสี่ยงของตนต่อภาคส่วนนี้ลง

ที่มา: OILPRICE

ผลกระทบของเงินยูโรมีไม่เพียงพอ

การชะลอตัวของภาคอุตสาหกรรม

รูปที่ 1 เยอรมนีไม่ได้เป็นประเทศที่มีชัยชนะทางเศรษฐกิจที่ชัดเจนเมื่อเทียบกับประเทศอื่นๆ

25 ปีของยูโร

ที่มา : มิโรสลาฟ ซิงเกอร์

จริงๆแล้วมันดีกว่าที่เห็น

ตัวเลขสำคัญที่เราเน้นไว้ข้างต้น ซึ่งก็คือการเปลี่ยนแปลงของ NODX ในเดือนสิงหาคมในแต่ละเดือนนั้นค่อนข้างจะทำให้เข้าใจผิดได้ นี่เป็นข้อมูลที่ขาดความต่อเนื่องอย่างมาก ส่วนประกอบหลักอย่างหนึ่ง ซึ่งก็คือผลิตภัณฑ์ยา อยู่ภายใต้การผลิตแบบแบตช์ ดังนั้น การส่งออกและการขนส่งจึงมักเกิดขึ้นแบบแบตช์ ทำให้มีการเปลี่ยนแปลงแบบเดือนต่อเดือนอย่างมาก นอกจากนี้ ปิโตรเคมีก็อาจมีการเปลี่ยนแปลงได้เช่นกัน อัตราการดำเนินการของโรงกลั่นที่ผันผวนควบคู่ไปกับการเปลี่ยนแปลงในจำนวนเรือที่จอดเพื่อรับสินค้าประเภทน้ำมันและก๊าซและผลิตภัณฑ์อื่นๆ ในแต่ละเดือนก็อาจทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมากได้เช่นกัน

ด้วยเหตุผลดังกล่าวโดยเฉพาะ ในเดือนกรกฎาคม NODX จึงพุ่งสูงขึ้น 12.2% เมื่อเทียบเป็นรายเดือน ดังนั้น การหดตัว 4.7% ในเดือนสิงหาคมจึงต้องพิจารณาจากความผันผวนที่มักเกิดขึ้นควบคู่กับข้อมูลนี้

ด้วยเหตุผลดังกล่าว หลายคนจึงให้ความสำคัญกับการเติบโตแบบปีต่อปี อัตราการเติบโตดังกล่าวชะลอตัวลงจาก 15.7% เหลือ 10.7% ในเดือนสิงหาคม แต่ข้อมูลที่ไม่แน่นอนยังสามารถทำให้การเปรียบเทียบแบบปีต่อปีผิดพลาดได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อข้อมูลในปีที่แล้วมีความไม่แน่นอนไม่แพ้กัน และด้วยเหตุผลดังกล่าว เราจึงไม่ค่อยเห็นด้วยกับการวิเคราะห์แบบปีต่อปีสำหรับข้อมูลนี้

เรามักจะพิจารณา NODX อย่างรอบด้านมากที่สุด เรามีการวัดผลรายปี 3 ล้านครั้ง ซึ่งยังคงผันผวนมาก 6 ล้านครั้งต่อปี ผันผวนน้อยลงแต่คุณจะสูญเสียแนวโน้มล่าสุดไปมาก สำหรับตัวเลือก ในเดือนนี้ เรามุ่งเน้นไปที่ตัวเลขปีต่อปี ตัวเลขเหล่านี้มีข้อดีตรงที่รวมเข้ากับการพุ่งสูงและต่ำก่อนหน้านี้ และด้วยการทำเช่นนี้ ก็สามารถดูดซับความผันผวนได้มาก ในขณะเดียวกันก็ทำให้แนวโน้มพื้นฐานปรากฏขึ้น

เมื่อคุณทำสิ่งนี้ สิ่งที่คุณเห็นคือโดยรวมแล้ว NODX กำลังเติบโต แม้ว่าจะอยู่ที่เพียงประมาณ 5.5% เท่านั้น อิเล็กทรอนิกส์และปิโตรเคมีเป็นแรงผลักดันให้การเพิ่มขึ้นนี้เกิดขึ้น แม้ว่าปิโตรเคมีดูเหมือนจะสูญเสียโมเมนตัมไปบ้าง ซึ่งอาจสอดคล้องกับการชะลอตัวของอุปสงค์ทั่วโลก/ภูมิภาค การส่งออกยายังคงลดลงเมื่อเทียบกับช่วงเวลาเดียวกันของปีที่แล้ว แม้ว่าจะไม่เป็นปัญหามากเท่าเมื่อก่อนก็ตาม และอาจกลับเข้าสู่เขตบวกได้ในไม่ช้า

โดยสรุปแล้ว ทิศทางเป็นไปในทางบวกและมีแนวโน้มดีขึ้นเรื่อยๆ แต่อัตราการเติบโตกลับค่อนข้างชะลอตัว ซึ่งไม่น่าประหลาดใจ

การส่งออก: นับตั้งแต่ต้นปี นับตั้งแต่ต้นปี โดยกลุ่มหลัก

นั่นคือ "อะไร" แล้ว "ที่ไหน" ล่ะ?

แผนภูมิที่แสดงถึงการส่งออกของสิงคโปร์นั้นน่าสนใจทีเดียว เราแสดงเฉพาะจุดหมายปลายทางการส่งออกหลักเท่านั้น และสิ่งที่เห็นได้ชัดเจนทันทีก็คือกลุ่มประเทศ G-7 นั้นไม่ได้ทำผลงานได้ดีนัก โดยการส่งออกทั้งหมดเป็นลบเมื่อเทียบเป็นรายปี

จีนแผ่นดินใหญ่กำลังทำผลงานได้ดีขึ้น โดยการส่งออกไปยังจีนแผ่นดินใหญ่ยังคงเพิ่มขึ้นมากกว่า 10% ไต้หวันและฮ่องกงก็ทำผลงานได้ดีเช่นกัน

แต่การเติบโตที่แข็งแกร่งที่สุดมาจากเศรษฐกิจอื่นๆ ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดยประเทศไทยอยู่อันดับสูงสุด รองลงมาคืออินโดนีเซียและมาเลเซีย ซึ่งถือเป็นเรื่องที่น่าสนใจเนื่องจากสอดคล้องกับข้อสังเกตที่ว่าปัจจุบันพื้นที่การค้าที่ใหญ่ที่สุดของจีนไม่ใช่สหรัฐอเมริกาหรือสหภาพยุโรป แต่เป็นอาเซียน

ภูมิภาคนี้มีศักยภาพในการเติบโตอย่างมากและสมควรได้รับความสนใจอย่างใกล้ชิด ในขณะที่ส่วนอื่นๆ ของเอเชียและแม้แต่ทั่วโลกกำลังดิ้นรน

การส่งออก: นับตั้งแต่ต้นปี ร้อยละต่อปี แยกตามจุดหมายปลายทาง

เมื่อเกิดวิกฤตขึ้น จะเห็นชัดว่าการรับรู้ความเป็นจริงของประชาชนนั้นแตกต่างจากภาพที่ผู้มีอำนาจนำเสนอให้ซึ่งบางครั้งบิดเบือนไปมากเพียงใด ประชาธิปไตยที่สถาปนาขึ้นกำลังประสบกับวิกฤตการณ์ด้านความเชื่อมั่นที่แพร่หลาย ซึ่งเกิดจากการแสวงหาอำนาจของผู้นำ ประกอบกับการย้ายถิ่นฐานที่ไร้การควบคุม ซึ่งกำลังสั่นคลอนรากฐานของความสามัคคีทางสังคม พลังหัวรุนแรงที่อยู่ชายขอบของสังคมกำลังเพิ่มขึ้น ศูนย์กลางทางการเมืองกำลังหดตัวลง และตามมาด้วยเสียงแห่งเหตุผล การบิดเบือนความคิดเห็นของสาธารณะโดยผู้มีอำนาจ หรือผู้ที่พยายามทำลายเสถียรภาพของความคิดเห็น กำลังเร่งให้เกิดการหัวรุนแรง ซึ่งนำไปสู่ความขัดแย้งที่คล้ายสงครามกลางเมืองในบางพื้นที่ที่มีผู้มีอำนาจอาศัยอยู่

ตัวอย่างล่าสุดสองกรณีที่เกิดขึ้นในโลกประชาธิปไตย ในสหรัฐอเมริกา การออกแรงทางร่างกายและจิตใจมากเกินไปของประธานาธิบดีโจ ไบเดนนั้นชัดเจนอยู่แล้วเมื่อเขาประกาศลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นสมัยที่สองในปี 2023 อย่างไรก็ตาม ทำเนียบขาว สถาบันพรรคเดโมแครต และนักวิจารณ์ส่วนใหญ่ในสื่อชั้นนำของประเทศยังคงยืนยันซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าเขาพร้อมเต็มที่ที่จะดำรงตำแหน่ง ในสหราชอาณาจักร รัฐบาลแรงงานที่ได้รับการเลือกตั้งใหม่เผชิญกับการจลาจลที่มุ่งเป้าไปที่ผู้อพยพ ทำเนียบขาวทำถูกต้องแล้วที่ใช้กำลังตำรวจเพื่อต่อต้านความรุนแรง แต่แทนที่จะวิเคราะห์สาเหตุหลายแง่มุมของความโกรธอย่างยุติธรรมและเตรียมการเปลี่ยนแปลงนโยบายเศรษฐกิจและการย้ายถิ่นฐานเพื่อแก้ไขความไม่พอใจ พวกเขากลับเลือกที่จะระดมพลต่อต้าน "อิสลามโฟเบีย" และ "ขวาจัด" โดยเฉพาะ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าแม้แต่ในประเทศแม่ของประชาธิปไตยแบบรัฐสภา แนวทางของอำนาจนิยมก็อาจปรากฏขึ้น

ประชาธิปไตยกำลังเผชิญกับบททดสอบ

หากไม่นับเสียงวิพากษ์วิจารณ์ที่เพิ่มมากขึ้นบนโซเชียลมีเดีย รัฐบาลและสื่อที่เชื่อมโยงกับรัฐบาลในทั้งสองประเทศพยายามสร้างภาพบิดเบือนความจริงให้กับประชาชนด้วยการปกปิด ปกปิดข้อมูล และเผยแพร่ข้อมูลเท็จอย่างโจ่งแจ้ง ซึ่งสิ่งนี้คล้ายคลึงกับการขาดเสรีภาพในการเข้าถึงข้อมูลอย่างสิ้นเชิงในประเทศเผด็จการอย่างจีนและรัสเซีย ซึ่งผู้มีอำนาจควบคุมมักจะหลอกลวงประชาชนและซ่อนความจริงเพื่อพยายามรักษาอำนาจในประเทศและขยายอำนาจออกไปนอกพรมแดนของตน ความพยายามดังกล่าวจะล้มเหลวในไม่ช้า นี่คือบทเรียนจากประวัติศาสตร์: “คุณสามารถหลอกคนบางคนได้ตลอดเวลา และหลอกทุกคนได้ในบางเวลา แต่คุณไม่สามารถหลอกทุกคนได้ตลอดเวลา” ดังที่ อับราฮัม ลินคอล์น เคยกล่าวไว้

ในประวัติศาสตร์อเมริกาเมื่อไม่นานนี้ วอเตอร์เกต เรื่องอิหร่าน-คอนทรา และอาวุธทำลายล้างสูงที่ถูกกล่าวหาว่าเก็บไว้ในอิรัก ถือเป็นตัวอย่างของ "การหลอกลวงด้วยข้อมูลเท็จ" กลอุบายดังกล่าวถูกนำมาใช้โดยฝ่ายเดโมแครตอีกครั้งในการรณรงค์หาเสียงเลือกตั้งครั้งนี้ การอ้างของสถาบันพรรคที่ระบุว่าโจ ไบเดนมีร่างกายและจิตใจที่แข็งแรงพอที่จะดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีได้อีก 4 ปี ได้รับการยืนยันอย่างดื้อรั้นแม้ว่าชาวอเมริกันจะได้แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับอาการป่วยของประธานาธิบดีจากการปรากฏตัวของเขาทางทีวีมานานแล้วก็ตาม ความสงสัยครั้งแรกเกี่ยวกับสุขภาพของนายไบเดนนั้นถูกแสดงออกมาแล้วเมื่อเขาประกาศลงสมัครรับเลือกตั้งในเดือนเมษายน 2023 การสำรวจที่เผยแพร่ในเดือนสิงหาคมของปีนั้นพบว่าชาวอเมริกัน 77 เปอร์เซ็นต์ รวมถึง 69 เปอร์เซ็นต์ของพรรคเดโมแครต คิดว่าประธานาธิบดีไบเดนแก่เกินไปที่จะลงแข่งขันกับโดนัลด์ ทรัมป์อีกครั้ง อย่างไรก็ตาม จะต้องใช้เวลาอีก 10 เดือนก่อนที่ ความพ่ายแพ้ ที่น่าสมเพชของนายไบเดนในการดีเบตของ CNN กับอดีตประธานาธิบดีทรัมป์เมื่อวันที่ 27 มิถุนายนต่อหน้าผู้ชม 50 ล้านคนจะชัดเจนขึ้น

“การดีเบตครั้งนี้ไม่ใช่แค่หายนะสำหรับประธานาธิบดีไบเดนเท่านั้น” นักข่าวอเมริกัน บารี ไวส์ เขียน “แต่มันมากกว่านั้น มันยังเป็นหายนะสำหรับผู้เชี่ยวชาญ นักข่าว และนักวิจารณ์ทั้งกลุ่ม ซึ่งตั้งแต่ปี 2020 เป็นต้นมา ยืนกรานว่าไบเดนเป็นคนเฉียบแหลมและทำหน้าที่ของตัวเองได้ดี โดยเขาทำท่าตั้งมือในขณะที่ซักถามเจ้าหน้าที่ของเขาด้วยคำถามยากๆ เกี่ยวกับการดูแลเด็กผู้อพยพและความช่วยเหลือแก่ยูเครน”

“คุณสามารถหลอกคนบางคนได้ตลอดเวลา และหลอกทุกคนได้ในบางเวลา แต่คุณไม่สามารถหลอกทุกคนได้ตลอดเวลา”

ใครก็ตามที่กระทำความผิดโดยใช้สายตาของตนเองจ้องจับผิดประธานาธิบดีคนที่ 46 จะถูกกล่าวหาในรูปแบบต่างๆ กันว่าเป็นผู้สนับสนุนทรัมป์ เป็นสมาชิกลัทธิ MAGA ที่ไม่ต้องการให้ประชาธิปไตยแบบอเมริกันอยู่รอด เป็นพวกที่อายุมาก หรือเป็นแค่คนโง่ที่โดนหลอกได้ง่ายด้วย “ข้อมูลเท็จ” “ข้อมูลที่คลาดเคลื่อน” “ข่าวปลอม” และล่าสุดคือ “ของปลอมราคาถูก” (การบิดเบือนสื่อโดยใช้เครื่องมือราคาถูกที่หาได้ทั่วไป)

เหตุผลที่ผู้คนซ่อนความจริง

แต่ทำไมทำเนียบขาวและพรรคเดโมแครตจึงยึดติดกับตำนานของประธานาธิบดีที่แข็งแรงมาเป็นเวลานาน แรงจูงใจที่น่ายกย่องประการหนึ่งคือการให้ความเคารพต่อนายไบเดนและผลงานในชีวิตของเขา อีกประการหนึ่งคือการปกป้องเขาให้ดีที่สุดจากการโจมตีจากฝ่ายทรัมป์

จุดอ่อนของนายไบเดนถูกปฏิเสธ จนกระทั่งด้วยข้อจำกัดด้านเวลา จึงมีเพียงรองประธานาธิบดีกมลา แฮร์ริสเท่านั้นที่ได้รับการพิจารณาให้เป็นผู้สืบทอดตำแหน่ง พรรคเดโมแครตไม่มั่นใจว่านางแฮร์ริสจะเลือกนางแฮร์ริสในการแข่งขันภายในพรรคอย่างยุติธรรมหรือไม่ ก่อนที่เธอจะได้รับการเสนอชื่อให้เป็นผู้สมัครชิงตำแหน่งประธานาธิบดีของพรรค ความนิยมของเธออยู่ในระดับต่ำ และผลงานของเธอในฐานะรองประธานาธิบดีก็ธรรมดา แม้แต่นักวิจารณ์ที่เห็นอกเห็นใจก็ยังยอมรับว่าเธอล้มเหลวในการแก้ไขสาเหตุหลักในประเทศที่สามของการอพยพจำนวนมากเข้าสู่สหรัฐอเมริกา ซึ่งเธอได้รับมอบหมายให้รับผิดชอบในการควบคุม หากเกิดการดีเบตแบบเปิดเผยขึ้นก่อนหน้านี้ในรอบการหาเสียง อาจทำให้พรรคไม่มั่นคงและเกิดความโกลาหลทางการเมือง พรรคเดโมแครตคาดหวังว่านางแฮร์ริสจะรับประกันการดำเนินแนวทางการเลือกตั้งซ้ำของประธานาธิบดีไบเดนต่อไป

สามเดือนก่อนการเลือกตั้งประธานาธิบดีของสหรัฐฯ ชาวอเมริกันต่างได้เห็นภาพที่ขัดแย้งกัน: ประธานาธิบดีไบเดน ซึ่งกำลังหาเสียงเป็นครั้งสุดท้าย แม้จะมีความบกพร่องทางสติปัญญาเนื่องจากอายุที่มากขึ้น ถือเป็นผู้สมัครเพียงคนเดียวในสายตาชาวอเมริกันหลายคนที่สามารถเอาชนะทรัมป์ได้ แต่แล้วจู่ๆ เขาก็ถูกคัดออกหลังจากความจริงถูกเปิดเผยในการดีเบตทางโทรทัศน์ หลังจากนั้น หลังจากที่เธอรับการเสนอชื่อชิงตำแหน่งประธานาธิบดีจากพรรคเดโมแครตในเดือนสิงหาคม กมลา แฮร์ริส วัย 59 ปี ก็เลี่ยงที่จะให้สัมภาษณ์หรือแถลงข่าวที่เธอจะต้องแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับประเด็นทางการเมืองพื้นฐาน แต่เธอกลับหัวเราะอย่างเป็นธรรมชาติในการชุมนุมครั้งหนึ่งไปยังครั้งถัดไป โดยคิดว่าเธอกำลังสร้างความสุขให้กับผู้คน และทำให้ทรัมป์ วัย 78 ปี ดูแก่ลง

คำเตือนของอับราฮัม ลินคอล์นยังคงใช้ได้ แต่จำเป็นต้องปรับปรุงในประเด็นสำคัญหนึ่งประเด็น: ผู้ที่จงใจทำให้สาธารณชนไม่รู้เรื่องด้วยการกักขังข้อมูลหรือบิดเบือนข้อมูลอย่างจริงจัง เป็นผู้ที่ทำให้ข่าวปลอมและตำนานสมคบคิดแพร่กระจายมากที่สุด สิ่งเหล่านี้ทำให้ความเชื่อมั่นในระบอบประชาธิปไตยสั่นคลอนหรือทำลายความเชื่อมั่นนั้นลง ผลที่ตามมาจากการทำลายระบอบประชาธิปไตยสามารถเห็นได้ในรัสเซียในปัจจุบัน ประธานาธิบดีวลาดิมีร์ ปูตินได้ทำเช่นนี้โดยห้ามสื่อเสรี กักขังและสังหารเสียงแห่งเหตุผล และเผยแพร่เรื่องราวของตนเองอย่างรุนแรงเพื่อตอบสนองความหิวกระหายอำนาจ การเลือกตั้งของรัสเซียไม่ถือเป็นอิสระหรือยุติธรรมอีกต่อไป เช่นเดียวกับประชาธิปไตย

การย้ายถิ่นฐานและความท้าทายสมควรได้รับการพิจารณาอย่างจริงใจ

จากการสำรวจสำมะโนประชากรปี 2021-2022 พบว่าสหราชอาณาจักรมีประชากรทั้งหมดเกือบ 67 ล้านคน โดยมีจำนวนผู้อพยพ (ประชากรที่เกิดในต่างประเทศ) 10.7 ล้านคน ซึ่งคิดเป็นสัดส่วนเพียงไม่ถึง 17 เปอร์เซ็นต์ แม้ว่าจะเพิ่มขึ้นเกือบหนึ่งในสามเมื่อเทียบกับการสำรวจสำมะโนประชากรปี 2011 ก็ตาม คาดว่าจำนวนผู้อพยพจะเพิ่มขึ้นอีก 1.4 ล้านคนในปี 2022 และ 2023 เพียงปีเดียว โดยสองในสามมาจากประเทศที่อยู่นอกสหภาพยุโรป โดยผู้อพยพที่เกิดในสหภาพยุโรปมีจำนวนลดลง สัดส่วนของผู้ที่เกิดในต่างประเทศสูงเป็นพิเศษในลอนดอนและภาคตะวันออกเฉียงใต้ของอังกฤษ ซึ่งผู้อยู่อาศัยในสหราชอาณาจักรที่เกิดในต่างประเทศประมาณ 47 เปอร์เซ็นต์อาศัยอยู่

ต่างจากสหรัฐอเมริกา สหราชอาณาจักรไม่ได้เป็นประเทศที่เปิดให้คนเข้าเมืองจนกระทั่งในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 20 จนกระทั่งหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ในปี 1948 พระราชบัญญัติสัญชาติอังกฤษจึงทำให้การอพยพจากประเทศที่เคยเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิและปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของเครือจักรภพกลายเป็นเรื่องถูกต้องตามกฎหมาย ในช่วงทศวรรษ 1960 มีผู้คนหลายแสนคนที่เดินทางมายังสหราชอาณาจักรด้วยวิธีนี้แล้ว พระราชบัญญัติผู้อพยพเครือจักรภพ (1962) เร่งให้เกิดการอพยพโดยทำให้ครอบครัวต่างๆ เข้าร่วมกับผู้ที่อยู่ในสหราชอาณาจักรได้ง่ายขึ้น

ความขัดแย้งครั้งใหญ่ครั้งแรกระหว่างผู้อพยพและคนในพื้นที่ปะทุขึ้นในลอนดอนเมื่อปลายทศวรรษ 1950 อย่างไรก็ตาม ความพยายามของกลุ่มหัวรุนแรงขวาจัดที่อยู่ข้างผู้นำฟาสซิสต์ ออสวัลด์ มอสลีย์ ที่จะใช้ความไม่สงบนี้เพื่อประโยชน์ของตนเองล้มเหลว ในเวลานั้น ชาวอังกฤษส่วนใหญ่ออกมาพูดต่อต้านการหลั่งไหลเข้ามาอย่างต่อเนื่องของผู้อพยพ แต่แรงจูงใจที่เหยียดเชื้อชาติมีบทบาทเพียงเล็กน้อยเท่านั้น การสำรวจความคิดเห็นของ Gallup ในเดือนเมษายน 1968 พบว่าประชาชนชาวอังกฤษร้อยละ 75 เชื่อว่าการควบคุมการย้ายถิ่นฐานไม่เข้มงวดเพียงพอ ตัวเลขดังกล่าวจะเพิ่มขึ้นเป็นร้อยละ 83 ในไม่ช้า เมื่อวันที่ 20 เมษายน 1968 อีโนค พาวเวลล์ สมาชิกรัฐสภาจากพรรคอนุรักษ์นิยมได้เตือนสมาชิกพรรคในเบอร์มิงแฮมเกี่ยวกับผลที่ตามมา โดยอ้างอิงจากเวอร์จิล เขากล่าวว่า “เมื่อผมมองไปข้างหน้า ผมรู้สึกวิตกกังวลมาก เหมือนกับชาวโรมัน ฉันดูเหมือนจะเห็น 'แม่น้ำไทเบอร์ที่เดือดพล่านไปด้วยเลือด'” คำปราศรัยดังกล่าวจุดชนวนให้เกิดการถกเถียงอย่างดุเดือดและทำให้เอ็ดเวิร์ด ฮีธตัดสินใจไม่รับนายพาวเวลล์เข้าเป็นสมาชิกคณะรัฐมนตรีเงา อย่างไรก็ตาม ผลสำรวจแสดงให้เห็นว่าตำแหน่งของเขาได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวาง (69 เปอร์เซ็นต์) และอาจมีส่วนสำคัญที่ทำให้พรรคอนุรักษ์นิยมได้รับชัยชนะในการเลือกตั้งเมื่อเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2513

อดีตนายกรัฐมนตรี มาร์กาเร็ต แทตเชอร์ เคยให้ความเห็นทำนองเดียวกันนี้ในบท สัมภาษณ์ทางโทรทัศน์ เมื่อปีพ.ศ. 2521:

หากเราดำเนินชีวิตต่อไปเหมือนที่เป็นอยู่ ณ สิ้นศตวรรษนี้ จะมีประชากรจากเครือจักรภพหรือปากีสถานใหม่จำนวน 4 ล้านคน ซึ่งนั่นเป็นจำนวนที่มากเกินไป และฉันคิดว่านั่นหมายความว่าผู้คนเริ่มกลัวว่าประเทศนี้จะถูกครอบงำด้วยผู้คนที่มีวัฒนธรรมที่แตกต่าง และคุณคงทราบดีว่าลักษณะของชาวอังกฤษมีส่วนช่วยประชาธิปไตย กฎหมาย และสิ่งต่างๆ มากมายทั่วโลก ดังนั้นหากมีความกลัวว่าจะถูกครอบงำ ผู้คนจะตอบสนองและค่อนข้างเป็นศัตรูกับผู้มาใหม่

แต่แม้กระทั่งในช่วงที่นางแทตเชอร์ดำรงตำแหน่ง และโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากสิ้นสุดยุคของเธอในเดือนพฤศจิกายน 1990 การเปลี่ยนแปลงของ “พหุวัฒนธรรม” ยังคงดำเนินต่อไปอย่างต่อเนื่อง แทนที่จะตอบสนองต่อความกังวล นักการเมืองและสื่อมวลชนกลับเริ่มโยนข้อกล่าวหากลับไปที่ประชาชนโดยเพิกเฉยต่อความเป็นจริง ซึ่งไม่ได้เกิดขึ้นเพียงแค่จากการกล่าวหาว่า “เหยียดเชื้อชาติ” และ “มีอคติ” เท่านั้น แต่ยังเกิดขึ้นด้วยกลวิธีเบี่ยงเบนความสนใจต่างๆ ที่กลายมาเป็นการลงมือทำแทนการกระทำใดๆ สังคมนิยม เสรีนิยม และอนุรักษ์นิยมต่างก็ยอมรับกับเรื่องนี้ นายกรัฐมนตรีคนล่าสุด บอริส จอห์นสัน เขียนในหนังสือพิมพ์เดอะเทเลกราฟในปี 2012 ว่า “เราต้องหยุดบ่นเรื่องเขื่อนแตก มันเกิดขึ้นแล้ว ตอนนี้เราทำอะไรไม่ได้อีกแล้ว นอกจากทำให้กระบวนการดูดซับเป็นไปอย่างราบรื่นที่สุด”

นอกจากนี้ยังมีข้อกังวลเกี่ยวกับอาชญากรรมของผู้อพยพ โดยเฉพาะอาชญากรรมทางเพศต่อประชากรพื้นเมือง แต่ความกังวลดังกล่าวในสหราชอาณาจักรกลับถูกมองข้ามไป และไม่ได้ทำให้ทัศนคติเชิงบวกของรัฐบาลและสื่อที่มีเจตนาดีเปลี่ยนไป เจ้าหน้าที่กลับมองข้ามไป ต้องใช้เวลามากกว่า 10 ปีจึงจะคลี่คลายคดีการล่วงละเมิดเด็กสาวผิวขาวที่เปราะบาง 1,400 คนซึ่งส่วนใหญ่เป็นชนชั้นแรงงานและลูกสาวของครอบครัวชาวเอเชียโดยผู้ล่วงละเมิดเด็กชาวปากีสถาน ทุกครั้งที่เกิดเรื่องอื้อฉาวเกี่ยวกับ "การล่อลวง" ขึ้น เจ้าหน้าที่ท้องถิ่นก็เมินเฉยเพราะกลัวว่าจะทำให้ชุมชนมีปัญหาหรือถูกกล่าวหาว่าเหยียดเชื้อชาติ ทำให้ประชาชนในเขตเลือกตั้งของตนได้รับข้อมูลที่ไม่ถูกต้อง

ที่มา : GIS