เรากำลังก้าวข้ามขอบเขตของโลกในเรื่องความหลากหลายทางชีวภาพมากกว่าในด้านสภาพภูมิอากาศ ซึ่งเป็นข้อเท็จจริงที่ได้รับการยอมรับเพิ่มมากขึ้นในห้องประชุมและผู้กำหนดนโยบาย

ฟอรัมเศรษฐกิจโลก (WEF) มองว่าการสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพเป็นหนึ่งในความเสี่ยงระดับโลกที่ยิ่งใหญ่ที่สุด การแทรกแซงทางการตลาดมีความจำเป็นเช่นเดียวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเพื่อหยุดยั้งการลดลงของความหลากหลายของสายพันธุ์ ซึ่งบางครั้งต้องแลกมาด้วยราคาที่ต้องจ่าย

การประชุมสุดยอดด้านความหลากหลายทางชีวภาพ COP16 ที่โคลอมเบียเมื่อไม่นานนี้ทำให้หลายประเทศผิดหวัง เนื่องจากประเทศต่างๆ ไม่สามารถตกลงกันในการระดมเงินทุนที่จำเป็นสำหรับการอนุรักษ์ธรรมชาติได้ อย่างไรก็ตาม การแทรกแซงที่เป็นประโยชน์ต่อความหลากหลายทางชีวภาพไม่จำเป็นต้องมีค่าใช้จ่ายสูงสำหรับผู้บริโภคและสังคมเสมอไป

บริโภคอย่างแตกต่าง

มีหลายวิธีที่จะชะลอการสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพ การปกป้องธรรมชาติที่มีอยู่ให้ดีขึ้นเป็นวิธีหนึ่งในการรักษาความหลากหลายของสายพันธุ์ วิธีการอื่นๆ ได้แก่ การเปลี่ยนแปลงกระบวนการผลิตในขณะที่ยังคงผลิตภัณฑ์เดิมไว้ หรือเลือกใช้ผลิตภัณฑ์ทางเลือกที่เป็นอันตรายน้อยกว่า ซึ่งสอดคล้องกับแนวคิดการเติบโตที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม การบริโภคน้อยลงก็เป็นทางเลือกหนึ่งเช่นกัน และสอดคล้องกับการลดการเจริญเติบโต โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การปรับตัวที่มุ่งหวังที่จะบริโภคต่างกันและน้อยลงไม่จำเป็นต้องเสียเงินมากมาย ตัวอย่างจากอุตสาหกรรมอาหารสามารถอธิบายเรื่องนี้ได้ การผลิตอาหารคาดว่าจะคิดเป็น 30% ของการสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพทั่วโลก ซึ่งส่วนใหญ่เกิดจากการเปลี่ยนพื้นที่เพื่อการเกษตรและการประมงมากเกินไป นอกจากนี้ ภาคส่วนนี้ยังเผชิญกับข้อเสียที่สำคัญจากความหลากหลายทางชีวภาพที่ลดลง เช่น การลดลงของประชากรผึ้งซึ่งส่งผลต่อการผสมเกสร ซึ่งส่งผลให้ไม่สามารถเก็บเกี่ยวผลไม้ เช่น แอปเปิลและลูกแพร์ได้

เพื่อหยุดยั้งสิ่งนี้ ควรเริ่มต้นจากปลายห่วงโซ่ นั่นคือผู้บริโภค ผลกระทบเชิงลบของเนื้อสัตว์ ปลา และชีสต่อความหลากหลายทางชีวภาพมีมากกว่าอาหารอื่นๆ มาก ตัวอย่างเช่น การผลิตเนื้อวัวต้องใช้พื้นที่ค่อนข้างมาก โดยต้องแลกมาด้วยพื้นที่สำหรับสัตว์และพืชอื่นๆ แต่กาแฟและช็อกโกแลตก็มีผลกระทบต่อความหลากหลายทางชีวภาพค่อนข้างมากเช่นกัน เนื่องจากผลิตภัณฑ์เหล่านี้ปลูกในพื้นที่ที่มีความหลากหลายทางสายพันธุ์ดั้งเดิมสูงมาก ดังนั้น ผลิตภัณฑ์ที่ผู้บริโภคเลือกจึงมีความสำคัญอย่างแน่นอน

เนื้อวัว เนื้อไก่ พืชตระกูลถั่ว

การเปลี่ยนจากเนื้อวัวมาเป็นไก่เป็นเพียงก้าวเล็กๆ ที่สร้างความแตกต่างครั้งใหญ่ให้กับความหลากหลายทางชีวภาพ อย่างไรก็ตาม เมื่อพูดถึงสวัสดิภาพสัตว์ ผู้บริโภคต้องก้าวไปอีกขั้น แน่นอนว่าชั้นวางของในซูเปอร์มาร์เก็ตเต็มไปด้วยเนื้อสัตว์ทางเลือกจากพืช ซึ่งเป็นมิตรต่อสัตว์มากกว่า เป็นอันตรายต่อความหลากหลายทางชีวภาพน้อยกว่า และมักจะมีราคาถูกกว่า เช่น พืชตระกูลถั่วและเห็ด

นักวิจารณ์บางคนอาจโต้แย้งว่าผลิตภัณฑ์จากสัตว์เป็นแหล่งสำคัญของสารอาหาร เช่น โปรตีน ซึ่งเป็นเรื่องจริง แต่ผู้บริโภคชาวตะวันตกโดยทั่วไปมีแนวโน้มที่จะบริโภคสารอาหารเหล่านี้มากเกินไปมากกว่าน้อยเกินไป จากมุมมองด้านสุขภาพ แนวทางโภชนาการแห่งชาติหลายฉบับระบุว่าผู้บริโภคโดยเฉลี่ยจะดีขึ้นหากบริโภคเนื้อแดงและเนื้อแปรรูปน้อยลง ผู้บริโภคชาวตะวันตกคุ้นเคยกับการรับประทานเนื้อสัตว์ กาแฟ และช็อกโกแลตทุกวัน และพวกเขาสามารถซื้อได้ ความท้าทายสำหรับผู้กำหนดนโยบายและบริษัทต่างๆ คือการเปลี่ยนรูปแบบการบริโภคนี้ การสร้างความตระหนักรู้ในทางบวกเป็นขั้นตอนแรก

กองทุนสัตว์ป่าโลกได้ร่วมมือกับผู้ค้าปลีกในยุโรปจำนวนมากเพื่อแก้ปัญหาต่างๆ เช่น การสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพ เมื่อไม่นานนี้ กองทุนได้เปิดตัวแคมเปญร่วมกับผู้ค้าปลีกรายใหญ่รายหนึ่ง โดยให้เด็กๆ สะสมการ์ดที่มีรูปสัตว์ใกล้สูญพันธุ์เพื่อสร้างความตระหนักรู้เกี่ยวกับความสำคัญของสัตว์เหล่านี้ อย่างไรก็ตาม ไม่น่าเป็นไปได้ที่เด็กๆ เหล่านี้จะโน้มน้าวให้ผู้ปกครองเปลี่ยนพฤติกรรมการซื้อของได้ทันที

ในระดับมหภาค เราไม่เห็นว่าการตระหนักรู้ที่มากขึ้นจะนำไปสู่พฤติกรรมการบริโภคที่แตกต่างกันในเชิงโครงสร้างโดยอัตโนมัติ การบริโภคเนื้อสัตว์ในสหภาพยุโรปค่อนข้างคงที่ตั้งแต่ทศวรรษ 1990 กล่าวโดยสรุป การปล่อยให้ตลาดทำงานของมันเองไม่ได้นำไปสู่ผลลัพธ์ที่ต้องการเสมอไป

การแทรกแซงตลาด

ดังนั้น จึงจำเป็นต้องมีแนวทางเพิ่มเติม ตัวอย่างเช่น การให้รางวัลแก่เกษตรกรด้วยเงินอุดหนุนสำหรับกิจกรรมที่เป็นประโยชน์ต่อความหลากหลายทางชีวภาพ อาจเป็นในรูปแบบของการที่เกษตรกรได้รับเงินจากสหภาพยุโรปหากพวกเขาอนุรักษ์ลักษณะภูมิประเทศ เช่น รั้วและต้นไม้ในที่ดินของตน ด้วยวิธีนี้ ผู้เสียภาษีของสหภาพยุโรปจึงมีส่วนสนับสนุนความหลากหลายทางชีวภาพโดยอ้อม

กฎหมายการตัดไม้ทำลายป่าของสหภาพยุโรปยังบังคับใช้วิธีการผลิตที่แตกต่างออกไปด้วย ด้วยเหตุนี้ ผลิตภัณฑ์ที่ไม่ทำลายป่าจึงกลายเป็นเรื่องปกติ การปฏิบัติตามมาตรฐานดังกล่าวจะเพิ่มต้นทุนการผลิตของเกษตรกรและบริษัทแปรรูปอาหาร การลดการตัดไม้ทำลายป่าจะทำให้การผลิตมีอันตรายน้อยลง ในขณะที่ราคาที่สูงขึ้นทำให้ผู้บริโภคไม่กล้าใช้ผลิตภัณฑ์ที่มีผลกระทบต่อความหลากหลายทางชีวภาพสูง เนื่องจากมีทางเลือกราคาถูกสำหรับผู้บริโภค จึงไม่จำเป็นต้องมีค่าใช้จ่ายสูงสำหรับสังคม ในทางกลับกัน การสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพเป็นปัญหาที่มีค่าใช้จ่ายสูง การอธิบายว่านี่เป็น "ต้นทุนอีกประการหนึ่ง" นั้นสะท้อนภาระงานทางเศรษฐกิจที่ไม่ถูกต้อง ซึ่งแน่นอนว่าใช้ได้กับภาคส่วนอาหาร ซึ่งเป็นภาคส่วนที่พึ่งพาธรรมชาติมากที่สุดภาคหนึ่ง ตัวอย่างเช่น การเกษตรเชิงเดี่ยวและปศุสัตว์ทำให้ภาคส่วนนี้มีความเสี่ยงต่อแมลงและโรคมากขึ้น การต่อสู้กับปัญหานี้มีค่าใช้จ่ายสูง เช่นเดียวกับการผสมเกสรของพืชผลของเรา ซึ่งจะมีราคาแพงมากหากไม่มีผึ้งและแมลงอื่นๆ คอยดูแลให้ฟรีอีกต่อไป หากความหลากหลายทางชีวภาพไม่ได้รับการดูแล อาหารจะมีราคาแพงมากในระยะยาว ไม่เพียงแต่ส่งผลกระทบต่อภาคส่วนต่างๆ เท่านั้น แต่ยังส่งผลกระทบต่อผู้บริโภคอีกด้วย

ดัชนี CPI ของสหรัฐฯ มีแนวโน้มลดลงหลังทรัมป์ชนะการเลือกตั้ง

ข้อมูลของอังกฤษสามารถหยุดการร่วงของเงินปอนด์ได้หรือไม่?

ยูโรอาจต้องถูกมองข้ามไป

GDP ของญี่ปุ่นจะสามารถฟื้นค่าเงินเยนได้หรือไม่?

กำลังรอการกระตุ้นจากจีน

ที่มา:XM

เหตุใด Draghi จึงถูกขอให้ประเมินความสามารถในการแข่งขันทางเศรษฐกิจของยุโรป?

แม้ว่าจะมีความเสี่ยง แต่ยุโรปก็พร้อมสำหรับซูเปอร์ไซเคิลที่ใช้ไฟฟ้า